Wilk w owczej skórze okupuje miasto. "Głęboka niechęć władz i obywateli tureckich do chrześcijaństwa"

Wilk w owczej skórze okupuje miasto

Okupowana Famagusta jest więc tylko jednym z rozlicznych przykładów na to, że w staraniach o członkostwo w Unii Europejskiej w wykonaniu wielu polityków tureckich mamy do czynienia ze strategią wilka w owczej skórze.

Dziś kolejna relacja z prac Parlamentarnego Zespołu do spraw Przeciwdziałania Prześladowaniom Chrześcijan. W ostatni czwartek (9 czerwca) spotkaliśmy się z byłym przewodniczącym parlamentu cypryjskiego a obecnym burmistrzem Famagusty panem Alexisem Galanosem.  Rozmowa dotyczyła okupacji północnej części Cypru przez armię turecką.

Burmistrz zwrócił uwagę, że przed początkiem tejże okupacji relacje międzywyznaniowe na tym terenie były poprawne. Dziś chrześcijańskie świątynie, jak choćby kościół Św. Mikołaja w Famaguście, zamieniane są na stajnie. Trwa permanentny proceder kradzieży ikon i przerywania chrześcijańskich nabożeństw. Mimo licznych rezolucji ONZ i Rady Europy na zajętych terenach cały czas trwa osadnictwo tureckie.  W ten oto sposób mamy do czynienia ze swoistym paradoksem, bowiem Turcja okupuje fragment terenu Unii Europejskiej do członkostwa, w której aspiruje.

Wskazując na głęboką niechęć władz i obywateli tureckich do chrześcijaństwa wskazał on, że prowadzą one z Europą podwójną grę. Z jednej strony zapewniają o realizowaniu standardów wymaganych do europejskiego członkostwa, z drugiej łamią prawo wyznaniowe chrześcijan. Dowodem na taki proceder jest chociażby odcięcie od świata- już od 40 lat- famaguskiej dzielnicy Warosza.  Miarą antychrześcijańskich nastrojów wśród Turków, jest wedle burmistrza Galanosa fakt, że ponad 60% obywateli tureckich nie akceptuje chociażby możliwości prowadzenia działalności wydawniczej przez wspólnoty chrześcijańskie. Owocem tych rozlicznych działań jest sytuacja, w której liczba chrześcijan w Turcji w ciągu stu lat spadła z 30 do 0,2%.

Okupowana Famagusta jest więc tylko jednym z rozlicznych przykładów na to, że w staraniach o członkostwo w Unii Europejskiej w wykonaniu wielu polityków tureckich mamy do czynienia ze strategią wilka w owczej skórze. Z jednej strony zapewniają oni Europę o respektowaniu praw człowieka,  w tym wolności wyznania, z drugiej systematycznie islamizują te obszary dotąd chrześcijańskie nad którymi dziś sprawują jurysdykcję. To poważne wyzwanie dla Europy oraz jej instytucji. Oby temu sprostała. Obejmująca przewodnictwo w UE Polska może się do tego walnie przyczynić. Oby tak się stało.