Marcin Meller potępił mnie na łamach "Wprost" za słynną już metaforę o konserwatystach współpracujących z Wyborczą jako żydowskich policjantach liczących na dobrą wolę III Rzeszy.

 

Więc Piotr Zaremba poszerza pole dyskusji porównując do hitlerowców "Gazetę Wyborczą" - pisze z żalem naczelny "Playboya", który zadebiutował niedawno w roli felietonisty zajmującego się polityką.

 

Po tym jak ten sam Meller nazwał niedawno ludzi mających inne niż on zdanie o Śląsku ĺskinami w garniturach", nie będę mu się tłumaczyć z drastyczności swojego języka. Ale lubię go - wśród dziennikarzy generalnie poprawnych politycznie jest sympatyczny i czasem bywa oryginalny. Tym większą sympatię budzi we mnie jego NZS-owska przeszłość.

I dlatego proszę go aby przyjrzał się choćby podjętej ostatnio nagonce przeciw nowowybranemu kandydatowi na prezesa IPN. Prowadzącym ją, choćby nowemu naczelnemu Mellera Tomaszowi Lisowi, nie przeszkadza ani wrażenie zamachu na niezależną instytucję (choć szermowaliby tym hasłem, gdyby choć pomruk padł ze strony prawicy), ani tym bardziej to, że kwestionują wybory zachwalane niedawno jako apolityczne. Bo wypadły nie po ich myśli.

Dlaczego tę kampanię polecam. Bo może zrozumiesz Marcinie, co mam na myśli pisząc o eksterminacyjnych zamysłach środowiska skupionego wokół Czerskiej. Przy czym tym razem nie chodzi już nawet o jakiegoś prawicowego harcownika, a o rzeczywiście nieuwikłanego w politykę historyka o centrowych poglądach.

Szczytowym osiągnięciem tej kampanii jest artykuł Wojciecha Mazowieckiego w dzisiejszej "Wyborczej".

To nieprawda, że kandydat na szefa IPN Łukasz Kamiński jest człowiekiem apolitycznym, a już na pewno nie jest historykiem wolnym od politycznych uprzedzeń

- orzeka dziś Mazowiecki na pierwszej stronie gazety Michnika.

W środku następuje rozwinięcie tych tez. Wynika z niego, że dowody na polityczną stronniczość  Łukasza Kamińskiego są rozliczne. Oto kilka z nich:

1. Pochwalili tę kandydaturę Piotr Zaremba oraz Jacek Karnowski. Gdyby pochwalili ją Tomasz Lis i Wojciech Mazowiecki byłaby  wzorcem z Sevres politycznego niezaangażowania.

2. Zamierza zachować niektóre elementy spuścizny Janusza Kurtyki. Dążenie do tego jest polityczne. Walka z tą spuścizną - apolityczna

3. Historyk ma nie być neutralny, bo domagał się przy różnych okazjach "rozliczenia PRL", tak jak III Rzeszy. Nie wiem, czy kryje się w tym wnioskowaniu postulat aby historyk nie miał na ten temat  wcale zdania. Czy też raczej przekonanie, że gdyby zaprezentował "wyważony" obraz PRL, wtedy można by przyznać immunitet. Obstawiam to drugie. A wzorce są rozliczne. choćby sam Mazowiecki żądający w telewizyjnej debacie na temat filmu o generale Jaruzelskim aby dokładnie policzyć Żydów, których dawny szef MON wyrzucił w armii w ramach antysemickiej czystki. Bo w tej chwili Jaruzelskiego się krzywdzi. Tak właśnie powinno się "wyważać".

4. Kamiński nie jest apolityczny, bo na naukowych konferencjach za rzadko mówił o KOR, a w czasie spotkania, w którym brała udział dziennikarka Wyborczej Ewa Milewicz fałszywie przedstawił jego dokonania. Apolityczność to więc idealna zgodność ocen z ocenami środowiska z Czerskiej

Ten ostatni zarzut wydaje mi się najbardziej kuriozalny i - staram się ważyć słowa, ale czasem trudno - pachnący mentalnością sekty. Nie chcę używać tak wielkich słów jak totalitaryzm. Sekta jest określeniem najwłaściwszym.

Przeczytaj uważnie Marcinie. Może zrozumiesz moje obawy. Podkreślam, nie chodzi o dyskusję, spór, a o odmawianie komuś prawa do kierowania instytucją, na którą został wybrany, zresztą przez reprezentację środowisk akademickich, według procedury przygotowanej przez PO.