Obejrzałem dziś rano w TVP.Info wywiad z minister zdrowia Ewą Kopacz. I muszę powiedzieć, że tak zadowolonego z siebie polityka dawno nie widziałem. Wszystko jest super, możemy być dumni z jakości naszej opieki zdrowotnej, nikt nie zrobił dla pacjentów tyle co minister Kopacz i premier Donald Tusk. Ciekawe czy radykalne ścięcie liczby punktów nocnej i świątecznej opieki lekarskiej mieści się w tym pakiecie sukcesów?

Pewnie tak, bo minister uzasadni chyba wszystko. Kiedy dziennikarz zapytał dlaczego jest tak źle, skoro jest tak dobrze, dlaczego tyle miesięcy - coraz dłużej! - czeka się na specjalistyczne badania, pani minister Kopacz odparła z uśmiechem, że to wina pacjentów. Bo gdyby wcześniej się badali profilaktycznie, kolejki byłyby mniejsze.

Sukcesem było też to, że podczas ostatniej katastrofy kolejowej, pomoc dotarła do ofiar szybko i to, jak podkreśliła Kopacz, bez obecności na miejscu premiera. Zaimponował mi ten sukces. Także dlatego, że jakoś nie wpadła pani minister na to, że ten jej sukces to wielka klęska ministra transportu Cezarego Grabarczyka. Niektórzy eksperci przestrzegają zresztą, że jakość i bezpieczeństwo infrastruktury obniżają się drastycznie. I niestety, ale kolejne tragedie nie są wykluczone. Jednak jest jasne, że szef resortu, który dostał kwiaty, nie może zostać odwołany. Nie mogą się zmarnować.

Słuchałem tak, słuchałem i nie mogłem uciec od obrazków ze szpitali. Każdy kto ma gdzieś w kręgu bliskich poważnie chorego wie o czym mówię. O dramacie ludzi godzinami czekającymi, jak szara anonimowa masa, na nadzieję. Lekarza, który znajdzie chwilę. Termin badania. Gdzie nie jestem docierają do mnie takie relacje. Ale według minister jest super! Po europejsku! I tak leci ten strumień słów, wypowiadanych z radosnym uśmiechem pełnego samozadowolenia.

Nie wiem, może żyjemy w innych światach.

Wiem, że polityka jest cyniczna, ale zrobiło mi się niedobrze. Propaganda sukcesu w obszarze gdzie decydują się ludzkie zdrowie i życie, jest czymś wysoce niemoralnym.