Kochana jest ta nasza mała skrzydlata przyjaciółka. Tak, ma wady, jak każdy. Ona donosi. Zawodowo. Za pieniądze. Z drugiej strony jednak, czyż pewna wielka gazeta i związane z nią elity, nie rozgrzeszają gorszych donosicieli?

Pracuje więc osa ciężko, licząc, że i ją kiedyś ogłoszą osą honoru. A tych, którzy będą chcieli ją zdemaskować, Adam nazwie oszalałymi z nienawiści lustratorami.

Ostatnio nasza zaprzyjaźniona osa wpadła do gabinetu premiera Donalda Tuska. Lubi te wizyty, bo tam właśnie podają najlepsze w naszej części Europy wino finansowane przez podatnika. Jak to w tanim państwie. Naprawdę, od 2007 roku żyje się lepiej!

Osa łyknęła kieliszek czerwonego (białego w tym miejscu nie uznaje się za wino!) i zerknęła na biurko szefa rządu. Odwróciła książkę by zerknąć na tytuł. Spodziewała się rozluźniającej beletrystyki (żona pana premiera opowiadała ostatnio w kolorowej prasie o zamiłowaniu do wspólnej lektury powieści). Albo jakiegoś grubego raportu o stanie państwa, reformach i wszystkim co może interesować szefa rządu państwa w naszej sytuacji.

A tu niespodzianka. Na biurku leżały "Podstępy wojenne" Poljanosa.

Cóż to za lektura? Osa przytacza w swoim raporcie następujący opis:

Podstępy wojenne" (Strategemata) w ośmiu księgach zawierają niezmiernie bogaty zbiór anegdot dokumentujących przytomność umysłu, przebiegłość i inteligencję wybitnych wodzów i polityków starożytności.

Poliajnos, opierając się na pracach wcześniejszych historyków, zgromadził w swoim dziele blisko 900 przykładów podstępów i forteli różnych ludów, zastosowanych ongiś skutecznie podczas działań militarnych. Miał to być - wedle zamierzeń autora - użyteczny podręcznik sztuki wojennej, pomocny na polu walki.

Pisarz trafnie wybiera ciekawe historyjki i podsumowuje je nieoczekiwanymi puentami, a co najważniejsze - umie zwięźle i zajmująco opowiadać.

 

Powtórzmy: Blisko 900 przykładów podstępów i forteli różnych ludów, zastosowanych ongiś skutecznie podczas działań militarnych.

Pomysłowość tych różnorodnych wrzutek, to odwracanie uwagi, kolejne zabawy emocjonalne stają się bardziej zrozumiałe...

- pomyślała osa wylatując przez okno. Lekko oszołomiona.