Kradzież tablicy w Smoleńsku wymaga zdecydowanej reakcji polskich władz. Mamy dość udawania, że to pada deszcz, a przyjaźń coraz większa

Od roku słyszymy, że prezydentowi Komorowskiemu, niezależnie od tego co mówił o śp. poprzedniku, lider opozycji musi więc podawać rękę. Państwo jest wspólne.

Od roku mówią, że palenie zniczy na chodniku przez Pałacem Prezydenckim jest wątpliwe, bo przecież niektórzy będą musieli je ominąć. A przecież państwo jest wspólne.

Od roku powtarzają, że z pomnikiem prezydenta, który zginął w Katyniu, to nie taka prosta sprawa. Bo konserwator zabytków jest na nie. I niektórzy mieszkańcy są na nie. A przecież państwo jest wspólne.

Od roku wołają, żeby rocznice tragedii czcić wspólnie, razem, a obchody separatystyczne napełniają ich niesmakiem. Bo państwo jest wspólne.

Od roku proszą, by nie zauważać skandalicznych zaniedbań w śledztwie w sprawie tragedii, nie podważać zaufania do prokuratury. Bo państwo jest wspólne.

Dobrze. A więc teraz mówimy "sprawdzam". Rosyjskie władze w sowieckim stylu podmieniły tablice na kamieniu w miejscu tragedii 10 kwietnia. Bo napis im się nie podobał. I musiały zareagować dzisiaj, w przeddzień rocznicy, choć tablica społeczna, ufundowana przez Stowarzyszenie Katyń 2010, wisi od pół roku. Rodziny ofiar tragedii są oburzone.

Co na MSZ? Co na to premier? Co na to prezydent? Jeśli państwo jest wspólne, to nie tylko wtedy, kiedy rządzącym z tą tezą po drodze.

Kradzież tablicy w Smoleńsku wymaga zdecydowanej reakcji polskich władz. Mamy dość udawania, że to pada deszcz a przyjaźń polsko-rosyjska kwitnie. Jeśli nawet dzisiaj tak nas traktują, a władza nie reaguje, to czy naprawdę można wierzyć, że państwo jest do końca wspólne?