1. Śląsk odpadł od wczesnej Polski Piastów w niepamiętnych mrokach dziejów. Przez 800 lat jego historia biegła osobnym torem. Był taki czas, w I połowie XVII wieku, że Rzeczpospolita jeszcze kwitła, a Śląsk płonął wraz z całą Europa w ogniu wojny trzydziestoletniej. To wtedy ze śląskich Gliwic przymaszerowała do Częstochowy pierwsza pielgrzymka, żeby podziękować Maryi za to, że Duńczycy z łaski boskiej nie spalili Gliwic. Aż trudno uwierzyć - Duńczycy też palili Europę...

2. Wtopieni na długie wieki w żywioł nimiecki (z przerwami na czeski i austriacki) zachowali Ślązacy polską świadomość narodową, kulturę, mowę. Dali tym najwyższy dowód siły i niezłomności polskiego ducha i polskiej kultury. |Nie dali się wynarodowić, a po 800 latach oddzielenia od Polski, zerwali się do powstań, żeby się do niej przyłączyć.

Ślązacy, których znam, to sami dobrzy ludzie. Ksiądz Jan Piontek z Czerwionki, którego miałem okazje poznać, to da mnie wzór połączenia śląskiej tożsamości i polskiego patriotyzmu. Na Śląsku zamieszkały dwie moje siostry i żadna z nich złego słowa o Ślązakach nie powie. W Katowicach pomagam pewnej matce, której bezduszny sąd zabrał córkę. Ta pani pochodzi z Lubelszczyzny, a w najtrudniejszych chwilach sercem i radą wspiera ją sąsiadka Ślązaczka.

Postawa Ślązaków potwierdza pogląd Piłsudskiego i chyba też Cata-Mackiewicza, że najlepsza Polska jest na kresach, a w przypadku historii Śląska - nawet poza kresami.

3. I właśnie dlatego, że Śląsk jest tak bardzo polski, że przez 800 lat oderwania tak mocno dowiódł swej polskości jak żadna inna ziemia - przeciwstawianie Śląska Polsce jest zbrodnia stanu. Bo Śląsk to Polska, najgłębsza i najszczersza Polska!

Jarosławowi Kaczyńskiemu chodziło wyłącznie o to, żeby śląskości od polskości nie oddzielać i nie przeciwstawiać.

4. Rozmawiałem o tym z pewnym znaczącym politykiem PO, nazwiska nie ujawnię, bo to była prywatna rozmowa. - Kaczyński nie widzi, że mamy dwudziesty pierwszy wiek - mówi ów polityk. On posługuje sie dziewiętnastowiecznym pojęciem narodu - dodaje. - A przecież dziś, w zjednoczonej Europie, nie jest ważne, kto jaką narodowość deklaruje.  Ktoś chce się czuć Polakiem, ktoś Niemcem, ktoś Ślązakiem - jego prywatna sprawa. Świat się zmienił i to nie ma znaczenia - przekonuje polityk opcji, która rządzi Polską i ma aspirację rządzić nadal.

- To może też jest wszystko jedno, czy Wrocław jest polski, czy niemiecki - pytam prowokacyjnie. Polityk PO odpowiedział po zastanowieniu.... tak, to już wkrótce może nie mieć znaczenia, bo żyjemy w jednej Europie.

5. Tak sobie wyobrażam - a gdyby tak Francuzowi powiedzieć, że wszystko jedno, czy Strasburg jest francuski czy nimiecki - Francuz się wścieknie. Czy to będzie Francuz z lewicy czy z prawicy, od Le Pena czy też komunista - wścieknie się na samą myśl, ze Strasburg mógłby nie być francuski. Owszem, jest most Europejski, wszystko otwarte, ani śladu granicy, ale tu jest Francja, tam są Niemcy - koniec kropka.

Francuz nawet się wkurzy, jak mu się powie z niemiecka - Sztrasburg. Jemu trzeba powiedzieć z francuska - Strasbuuuur...wtedy jest zadowolony.

Przy okazji dodam, że warunkiem zatrudnienia Francuza w obsłudze Parlamentu Europejskiego jest obowiązkowa nieznajomość angielskiego.Na jakiekolwiek zagadanie po angielsku odpowiedzią jest zdziwienie. I to jest twój człowieku problem, a nie Francuza, jeśli nie potrafisz się z nim dogadać.

6. Unia Unia, Europejska Europejską, ale wszystkie narody państwa i narody bronią swojej tożsamości narodowej i państwowej. Francja, Niemcy - wiadomo, ale choćby i Litwini Polakom na głowy wchodzą, byle tylko podkreślić własną narodową tożsamość. Węgrzy zbierają siły swojego rozproszonego narodu, w byłej Jugosławii jeszcze krwawią świeże rany po niedawnych narodowościowych wojnach.

A u nas już zapanowała taka europejskość, taki kosmopolityzm, taka globalizacja, że patriotyzm jest wyszydzany, tożsamość narodowa lekceważona, a polskość odkładana do lamusa.

Stąd już krok do likwidacji państwa. Po po co ono, skoro mamy przecież Unię Europejską.

7. Wiecie co? Mówcie sobie na Kaczyńskiego co wam ślina na język przyniesie. Piszcie o nim złośliwie, ile wam jadu na pióra spłynie. Zajmujcie się nim od rana do wieczora, od kiedy ranne wstają zorze, aż po wszystkie nasze dzienne sprawy.

Ale to on ma rację w sprawie Śląska, w sprawie Polski i w sprawie Europy.