W Rosji przygotowywano zamach stanu?

Reforma wojskowa, która przybiera dziś w Rosji realne kształty wpływa znacząco na wzrost napięcia na linii armia- władza.

Propozycje Ministra Obrony Anatolija Sierdiukowa stanowią rewolucję na niespotykaną dotąd skalę. Armia federalna ma zostać przystosowana do realiów konfliktów lokalnych i walki z terroryzmem, co dla kręgów wojskowych oznacza spadek dużej ilości etatów. Szacuje się, że korpus oficerski stopnieje z 355 tys. do 150 tys. ludzi, zmianie ulegną także proporcje młodszej siostry radzieckich sił zbrojnych- dość wymownym postulatem jest np. zmniejszenie liczby rosyjskich czołgów do 2000 sztuk (ZSRR miało ich około 6000). Kręgi wojskowe w Rosji zaczęły w ostatnim czasie przejawiać niezwykłą aktywność polityczną zwracając uwagę społeczeństwa na zdolność ( a właściwie niezdolność) obrony rosyjskiego dalekiego wschodu przez armię poddaną reformom wojskowych Sierdiukowa.

Kulminacją tych wszystkich wydarzeń był 28 października kiedy po mityngu skupiającego przeciwników zmian w federalnej armii zginęło dwóch wysokich rangą generałów a trzeci został ciężko ranny. Byli to kolejno przewodniczący Najwyższej Rady Oficerskiej Rosji gen. Grigorij Dubrow, gen. Borys Diebaszwili oraz dowódca Wojsk Powietrzno-Desantowych gen. Władimir Szamanow. Kilka dni później moskiewska ulica szeptała już o nieudanym zamachu stanu do jakiego mieli dążyć wspomniani wojskowi.

Moim zdaniem śmierć generałów należy łączyć nie tyle z ewentualnym puczem jakiego miało dokonać wojsko, co z wymianą elit wywodzących się jeszcze z lat 90 tych. Za symboliczny w tym procesie należy uznać niedawny upadek „niezatapialnego” mera Moskwy Jurija Łużkowa, choć trzeba zaznaczyć że był on jedynie najbardziej widowiskowym elementem zachodzących zmian. Putin i Miedwiediew centralizują Rosję oczyszczając ją z wszelkich opozycyjnych względem siebie sił politycznych. Temu miało służyć m.in. „namaszczanie” przez Kreml kolejnych liderów poszczególnych części związkowych Federacji Rosyjskiej. Spektakularnych przykładów pacyfikacji lokalnej wierchuszki przez władzę jest w ostatnim czasie sporo a wymienię tu choćby niedawne „odejście” Mintimera Szajmijewa, stojącego na czele republiki Tatarstanu od blisko 20 lat! Był on jednym z najbardziej wpływowych liderów regionalnych w Rosji. Innym przykładem może być spektakularny upadek Murtazy Rachimowa, który przez wiele lat niepodzielnie władał Baszkirią (według oficjalnego oświadczenia „ustąpił” ze stanowiska).

W tym kontekście tajemnicza śmierć generałów nie oznacza jak chciałaby tego ulica „przygotowań do zamachu stanu”. Symbolizuje ona raczej narastający trend centralizacyjny państwa rosyjskiego, który dość trafnie zdefiniowała m.in. Lilia Szewcowa: „w miejsce autorytaryzmu, który wzmacniał się dzięki wprowadzaniu nieformalnych zasad gry, formułuje się policyjne państwo nowego typu”