Europa rozmawia o emeryturach

Na początku września Przewodniczący KE J.M. Barroso w swoim przemówieniu na forum Parlamentu Europejskiego  wskazał na znaczenie polityki emerytalnej w polityce europejskiej. Wspomniał też, że zgodnie z programem działań na 2011 r. zaplanowane są działania związane ze zrównoważeniem systemów emerytalnych i ich stałością.

13 września 2010 r. na forum Komisji Parlamentu Europejskiego omawiano  Zieloną księgę na rzecz adekwatnych, stabilnych i bezpiecznych systemów emerytalnych w Europie.

Zielona księga ma wywołać  szeroką  debatę na temat przyszłości systemów emerytalnych w Europie mimo, że  Komisja Europejska  zdaje sobie sprawę, iż kwestie emerytalne należą do kompetencji państw członkowskich, a rola Komisji jest w tej mierze ograniczona  jedynie do koordynacji polityki oraz uregulowań transgranicznych.

Komisja ma nadzieję, że dzięki Zielonej księdze uda się znaleźć odpowiedź na pytanie jak doprowadzić do tego, aby europejskie systemy emerytalne stały się zrównoważone i stabilne..

Od wielu lat rośnie długość życia, a jednocześnie przesuwa się wiek emerytalny, który staje się krótszy o 8-10 lat, dlatego w niektórych państwach członkowskich konieczne było przeprowadzenie reformy systemów emerytalnych a kolejne do tego się przygotowują .

Zielona księga nie zawiera żadnych szczegółowych rozwiązań, a jedynie szeroki zakres pytań:

Pytania te dotyczą następujących kwestii:

o       adekwatności emerytur;

o       stabilności emerytur;

o       czasu, jaki ludzie spędzają w pracy, a jaki na emeryturze;

o       różnych systemów, zmian wieku emerytalnego i roli UE w tym względzie;

o       ogólnej polityki emerytalnej, która wiąże się z  polityką zatrudnienia.

Usunięcie przeszkód w mobilności funduszy emerytalnych, co jest także sposobem na wspieranie mobilności obywateli. Bezpieczeństwo systemów emerytalnych. W Europie występują różne systemy emerytalne, stąd pytanie dotyczące usystematyzowania różnych systemów emerytalnych, zwłaszcza tych, które są objęte finansowaniem na szczeblu europejskim.

Konsultacje nad Zieloną księgą zakończą się 15 listopada br.

OECD dzieli kraje na 4 kategorie w zależności od tego, w jaki sposób postrzegają one indywidualne emerytury. Niektóre kraje, takie jak Portugalia, Niemcy i Austria, ale również Turcja i Japonia mają bardzo podobny system, w którym stosuje się taki sam ułamek dochodów z pensji do wyliczenia emerytury. W Polsce, na Słowacji, Węgrzech dostosowuje się emerytury do pewnych progów, czyli istnieje swego rodzaju wyrównanie. W gruncie rzeczy nie wiąże się to z solidarnością międzypokoleniową. W takich krajach jak Finlandia, Szwecja i Francja stosuje się solidarność międzypokoleniową, zachowując emerytury na bardzo podobnym poziomie do dochodów, które otrzymywało się podczas pracy zawodowej. W czwartej grupie państw, do których należą m.in. Belgia, Wielka Brytania i Czechy emerytura może przewyższać dochody w czasie pracy zawodowej. System stara się, bowiem zapewnić tym, którzy mieli niskie dochody, pewną rekompensatę w postaci wyższej emerytury.

OECD przewiduje, że w 2050 r. mężczyźni będą spędzać na emeryturze 2 lata dłużej, a kobiety 1,5 roku dłużej.

więcej w najbliższym numerze "Życia powiatu wołomińskiego"