Orędzie o stanie Unii

Przewodniczący Komisji Europejskiej José Manuel Barroso wygłosił pierwsze orędzie o stanie Unii Europejskiej przed PE. Odnosząc się do kryzysu gospodarczego i finansowego, który był najważniejszym elementem polityki Unii w ciągu ostatniego roku  i wystawił unijną solidarność na ciężką próbę, J.M. Barroso wyraził przekonanie, że Unia przeszła ten test pozytywnie. Udało się bowiem odpowiedzieć na wiele ważnych pytań, takich jak pomoc finansowa dla państw członkowskich znajdujących się w szczególnie trudnej sytuacji, zarządzanie gospodarką, regulacje sektora finansowego, wzrost gospodarczy i zatrudnienie. I wreszcie, udało się stworzyć podwaliny dla modernizacji europejskich gospodarek. Dzięki temu perspektywy gospodarcze w UE są dziś lepsze niż rok temu: naprawa gospodarcza nabiera tempa, wzrost gospodarczy będzie w tym roku wyższy, niż początkowo przewidywano, stopa bezrobocia, choć nadal zdecydowanie zbyt wysoka - przestała rosnąć. Jednak, Unia musi wykorzystać kolejne 12 miesięcy na przyspieszenie reform, bez których nie osiągnie trwałego wzrostu. W tym kontekście, przewodniczący KE przedstawił pięć głównych wyzwań stojących przed Unią w najbliższym roku:

-  rozwiązanie problemów związanych z kryzysem i zarządzaniem gospodarczym - w tym kontekście niezmiernie ważne jest zakończenie reformy sektora finansowego do końca 2011 r.;

-    przywrócenie wzrostu zatrudnienia poprzez przyspieszenie realizacji programu reform zawartego w strategii „Europa 2020” - oznacza to skupienie się na trzech priorytetach: zwiększenie liczby miejsc pracy dla obywateli, podniesienie konkurencyjności przedsiębiorstw oraz pogłębienie jednolitego rynku;

-    budowanie przestrzeni wolności, sprawiedliwości i bezpieczeństwa – KE intensywnie pracuje nad wdrożeniem programu sztokholmskiego. Będzie dążyć do realnych postępów w kwestiach azylu i migracji. Komisja przygotuje też strategię bezpieczeństwa wewnętrznego w ramach walki ze zorganizowaną przestępczością i terroryzmem;

-   rozpoczęcie negocjacji w sprawie nowoczesnego budżetu dla UE - szczególnie istotną w tym kontekście kwestią jest okres obowiązywania przyszłego budżetu. KE chciałabym bliżej przyjrzeć się opcji 10-letnich ram i przeprowadzenia przeglądu po pięciu latach, czyli rozwiązaniu „pięć plus pięć”. Atutem tego podejścia jest długoterminowe planowanie i wyraźniejsze powiązanie z kadencjami PE i KE;

-    zapewnienie Unii wiodącej pozycji na arenie światowej.