Niech się katole tłoczą w autobusach...

Warto odnotować czołówkę dzisiejszego (wydanie papierowe) warszawskiego dodatku „GW” - „Gazety Stołecznej”.

Jest to artykuł o budowaniu w Warszawie nowych kościołów, pod alarmistycznym tytułem „Kościoły dla nowych osiedli”. Dlaczego napisałem „alarmistycznym”, mimo że tak na oko jest to tytuł neutralny? Okaże się za chwilę; końcówka tekstu wskazuje, że takie właśnie były intencje autora i redakcji.

Idzie mi o następujący fragment, będący pytaniem retorycznym:

Czy tak kosztowne inwestycje są potrzebne, skoro w Warszawie można podjechać na mszę komunikacją miejską i wielu katolików robi to już teraz, gdy np. ma dość rozpolitykowanych księży we własnej parafii?”

Zostawmy na boku tych fantasmagorycznych „rozpolitykowanych księży” - twory z mitów, za pomocą których elity III RP tłumaczą sobie jak to się stało, że straciły większość, choć przecież władza należy im się z tzw. natury rzeczy, a także równie legendarnych „mających ich dość” katolików. Ważniejsze jest to pytanie retoryczne o potrzebę wznoszenia nowych świątyń na pozbawionych kościołów blokowiskach i apartamentowiskach.

Zauważmy, że dziennikarz „GW” czuje się w prawie zadać je mimo że rzecz idzie o inwestycjach, czynionych nie za pieniądze publiczne, tylko datki wiernych - za pieniądze wspólnoty, do której przynależność nie jest przecież obowiązkowa. A co tam zwracać uwagę na takie szczegóły, zakazać, niech co niedziela się katole tłoczą w autobusach. Zakazać budowy, zaraz będzie bardziej tęczowo - taki niezwerbalizowany komunikat dyszy z tekstu w „Stołecznej”.

Tak jak napisałem na wstępie, warto odnotować ten tekst. Jest on bowiem charakterystyczny dla ideologicznej, a przede wszystkim - politycznej ewolucji mediów III RP. Jeszcze dziesięć lat temu „Wyborcza” czegoś takiego nie opublikowałaby. W redakcji jedni sami uznaliby, że to przegięcie, a inni - że na taka otwartość za wcześnie. Dziś w „GW” nie ma już ani pierwszych, ani drugich.