Nie jest to w żadnym wypadku forma, ani język, który mi odpowiada. Na chamstwo Lisa odpowiedziałem chamstwem, i to ja się przy nim pobrudziłem. Jest w tym jednak pewna korzyść: oto nagle ruszyła lawina sprowokowana przeze mnie wczoraj późnym wieczorem, która trwa do teraz. Okazuje się, że na chamski język Lisa i Lisopodobnych, których w naszym życiu publicznym, niestety, nie brakuje, nie ma już zgody. Pół tysiąca „lajków” i setki podających mój wpis do setek tysięcy obserwujących mówi samo za siebie. Dowodzi, że w naszym społeczeństwie wygasa przyzwolenie na obrzucanie błotem, deprecjonowanie, na paskudne, nienawistne ataki na politycznych przeciwników, zaszczepione i wręcz podsycane przez całe dwie kadencje rządu odwołanego przez wyborców od władzy, i trwające aż do dziś. Właśnie ta lawinowa reakcja na portalu społecznościowym przeciw bulwersującemu zachowaniu szefa jednego z największych tygodników w naszym kraju może nas wszystkich napawać optymizmem.

Choć akurat ja nie zostałem potępiony za moją przyznaję, bezceremonialną odpowiedź według Lisowego „savoir-vivre’u”, atoli proszę o wybaczenie. Muszę jednak z góry lojalnie uprzedzić, że nie wiem, czy w razie powtórki takiego zachowania nie tylko ze strony Lisa i nie tylko wobec, jak w tym przypadku Magdaleny Ogórek, zdołam zachować powściągliwość wedle zazwyczaj przestrzeganych przeze mnie norm bon ton…