Myślałem, że to żart. Niestety, stoi jak wół, autor: Wojciech Młynarski („Angora”, 24 maja 2015, str.15).

Oto poeta, którego cechowała literacka finezja, miał popełnić wiersz na pohybel Prawu i Sprawiedliwości. Piszę: „miał”, gdyż niemal identyczne „dzieło” sygnuje nauczyciel Wojciech Dąbrowski. Według „Gazety Wyborczej”, ten pierwszy napisał inną rymowankę, z podobną przestrogą, że po utracie władzy przez PO czeka nas „demokracja policyjno-wyznaniowa”, a jeśli komuś coś nie będzie pasowało, to się mu „nad ranem założy bransoletki” i „zapuszkuje”…

Skoro „dzieła” te się pokrywają, pozostanę przy pierwszym tzw. wierszu wyborczym autorów dwóch, rozpowszechnianym de facto przez różne media, który przytaczam w całości, żeby każdy mógł sam ocenić ten „tupot białych mew”, oraz dla uniknięcia zarzutów, że odpowiadam nie wiadomo na co. Panowie poeci ujęli, co następuje:

Nie jestem żaden smarkacz,

łeb mam pokryty siwizną.

Nie zagłosuję na Dudę,

bo zbyt Cię kocham Ojczyzno!

---

Skąd wiem, że wybór niedobry?

Nie wierzę w zmianę oblicza.

Nie chce powrotu Ziobry

i teczek Macierewicza.

---

Na Dudę nie oddam głosu!

Pamiętam, Jarka premierem,

i kpiny z demokracji,

i koalicję z Lepperem.

---

Nie chcę mieć znów premiera,

co straszy Ruskiem i Żydem,

co ciągle dzieli Polaków

i może zaszczuć jak Blidę.

---

Za kłamstwa i pomówienia,

prawdę mgłą sztuczną okrytą,

za skłócanie rodaków,

za IV Rzeczpospolitą.

---

Za „Tusk ma krew na rękach”,

A memu Bratu Chwała!

Za wrzaski nad trumnami

i nogę generała!

---

Za propagandę, która nie łączy, ale dzieli.

Za żądania pomników z kieszeni obywateli!

Za marsze z pochodniami, jazdę po trupach do celu”,

za negowanie wyborów i profanację Wawelu!!!

---

Dziś w duszy mej zakamarkach

Odkrywam decyzji sedno:

nie chcę powrotu PiS-u,

Bo nie jest mi wszystko jedno!

Nie śmiem równać się z panami Wojciechami, Młynarskim i Dąbrowskim, jednak - choć z pewnością nie dorównam ich literackiemu piętru - pozwalam sobie odpowiedzieć również wierszem:

Nie jestem już taki młody,

wszystkich rozumów nie zjadłem,

lecz nie chcę już rządów PO,

bo jeszcze na łeb nie upadłem.

---

Dlaczego ich tak wyklinam?

W zmianę oblicza nie wierzę!

Nie chcę powrotu Tuska,

wyznaję to całkiem szczerze!

---

Na Kopacz nie zagłosuję!

Mierzi mnie to jej błaganie,

po ośmiu latach ich rządów,

o społeczne zaufanie.

---

Nie chcę mieć znów tej spółki,

co straszy patriotami!

Co ciągle dzieli Polaków,

i szczuje, i chroni drani.

---

Za niezliczone afery,

za prawdę łgarstwami spowitą,

za wszystkie ich skandale,

za III Rzeczpospolitą!

---

Za „oszołomów” Kaczyńskich,

za jazgot Niesiołowskiego,

za Lisa i za Olejnik,

za „PiS da” Wojewódzkiego.

---

Za „durniów”, „ćwoków”, „kanalie”, za „katolickie cioty”,

za „świńskie ryje”, „plugawców” i za „pisowskie pomioty”,

za taką jazdę do celu przez PO-autokrację,

za kpiny z obywateli i Sejmu profanację!

---

Za wojnę polsko-polską, lata nieróbstwa i pychy,

za obiadki „U Sowy”, za naród w butelkę nabity.

Ja nie chcę tej partii z nazwy tylko obywatelskiej,

patentu na immunitet dla „panów” z ul. Wiejskiej!

---

Za wyprzedaż polskiego

majątku narodowego,

za miliony Polaków

w Irlandii na zmywaku.

---

Za starców, których nie stać

na recept wykupienie,

za żebranie o datki

na dzieci leczenie.

---

Za brak odpowiedzialności,

całej tej menażerii,

Czesia, Rycha, czy Micha,

ministrów vel „spółdzielni”…

---

Za gęby pełne frazesów,

i kraju porzucenie,

za synekurę w Brukseli,

i za smoleńskie poniżenie.

---

Za osiem lat zmarnowanych,

za długi do spłacenia,

za w bulu i nadzieji,

przez następne pokolenia.

---

Za rozdzielanie stanowisk,

za to, kto winien, kto ma,

za państwo tylko w teorii,

za ch…, d… i kk…

---

Dziś modlitewne paciorki,

układam w tej rzeczy sedno:

nie zagłosuję na PO!

Bo też mi nie wszystko jedno!

---

Jedno jest Twoje imię.

„zdobyte krwią i blizną!”.

Nie zagłosuje na PO,

bo zbyt Cię kocham, Ojczyzno!