Czy rzeczywiście "Tygodnik Powszechny" jest atakowany "wyrwanymi z kontekstu zdaniami" z listu Jana Pawła II?

W okazji kanonizacji dwóch papieży, w tym Jana Pawła II, „Tygodnik Powszechny pochwalił się po raz tysięczny chyba, że papież-Polak „czyta >>Tygodnik<<”. I to czytał - dowiadujemy się - z uwagą, bo, zdarzało się, „podczas lektury poprawiał literówki i zostawiał adnotację, by tekst przekazać jednej z watykańskich kongregacji”. Ale, oczywiście, były momenty trudne, i ten „trudniejszy”, jak to ujmuje „TP”:

„Moment trudniejszy” nadszedł w latach 90., gdy papież przygotował list na 50-lecie „TP”, w którym zwrócił uwagę na „oddziaływanie wpływów lewicy laickiej na >>Tygodnik<<”. Wyrwane z kontekstu słowa stały się dla wielu pretekstem do ataków na redakcję”.

Czy rzeczywiście „TP” jest atakowany „wyrwanymi z kontekstu zdaniami”? Przecież zarzut związany z „lewicą laicką” wcale nie był istotą listu Jana Pawła II do Jerzego Turowicza:

„(…) Rok 1989 przyniósł w Polsce głębokie zmiany związane z upadkiem systemu komunistycznego. Odzyskanie wolności zbiegło się paradoksalnie ze wzmożonym atakiem sił lewicy laickiej i ugrupowań liberalnych na Kościół, na Episkopat, a także na Papieża. Wyczułem to zwłaszcza w kontekście moich ostatnich odwiedzin w Polsce w roku 1991. Chodziło o to, aby zatrzeć w pamięci społeczeństwa to, czym był Kościół w życiu Narodu na przestrzeni minionych lat. Mnożyły się oskarżenia czy pomówienia o klerykalizm, o rzekomą chęć rządzenia Polską ze strony Kościoła czy też o hamowanie emancypacji politycznej polskiego społeczeństwa. Pan daruje, jeżeli powiem, iż oddziaływanie tych wpływów odczuwało się jakoś także w ‘Tygodniku Powszechnym’. W tym trudnym momencie Kościół w ‘Tygodniku’ nie znalazł, niestety, takiego wsparcia i obrony, jakiego miał poniekąd oczekiwać: ‘nie czuł się dość miłowany”.

Istotą zarzutu papieża było odwrócenie się od Kościoła w trudnej dla niego sytuacji, czyli de facto zdrada. Ale, oczywiście, „TP” z sytuacji już wybrnął, już sobie list odłożył do teczuszki, bo już wie, że papież wcale nie chciał zganić. Jak czytamy:

Po latach, gdy papież dowiedział się, jak zostały odebrane jego zdania, pytał ks. Adama Bonieckiego: „Jak ja to Jerzemu wynagrodzę?”. „Trzeba się będzie z nim spotkać” - odpowiedział pracujący wówczas w Rzymie redaktor „TP”. Do takiego spotkania doszło podczas kolejnej pielgrzymki papieskiej do Polski.

No i po sprawie, mamy rozumieć. Dziś więc redakcja „TP” może bez przeszkód przelewać swoje „umiłowanie Kościoła” na łamy. Skoro wytłumaczyli reprymendę papieską, wytłumaczą wszystko. Np. w sprawie konfliktu w Jasienicy - gdzie były proboszcz, z pomocą wrogich Kościołowi mediów, wypowiedział otwartą wojnę swojemu biskupowi - „TP” stwierdza, piórem ks. Jacka Prusaka SJ:

Czy [ks. Lemański] przestał być posłuszny biskupowi? Odpowiedź na to pytanie zależy od tego, jaką wartość nadajemy posłuszeństwu i do kogo w pierwszym rzędzie ono się odnosi. Ksiądz Lemański nie zrzucił sutanny, ani nie chce opuścić diecezji, z której pochodzi. Relacja biskupa do kapłana jest bardzo ważna dla funkcjonalności Kościoła lokalnego, ale bez wspólnego posłuszeństwa Bogu staje się karykaturą samej siebie (…).

Jest ważna, ale w sumie nie jest ważna, zależy jak się patrzy. „Katolickie pismo społeczno-kulturalne”, jak wciąż określa się „Tygodnik”, głosi postawę równie poważną i dojrzałą co przesłania hipisowskich komun.

Niestety, pismo z Krakowa nie poprzestaje na intelektualnych płyciznach. Niedawno zmieniło format na normalny, tygodnikowy, ale widać na tym zakręcie zgubiło też resztki klasy. Oto bowiem na pierwszej stronie zajawia artykuł w taki sposób:

„Rydzyk między Kaczyńskim a Ziobrą”

Nie „ojciec Rydzyk”, ale „Rydzyk”. Czyli cepem, w stylu palikotowców, urbanowców i im podobnych. Co ciekawe, ks. Adam Boniecki piszący wstępniak to wciąż „ksiądz”.

Ale nawet gdyby zaczęli mówić „pan Rydzyk”, jednego nie zmienią: to media ojca Rydzyka są powszechne. Są z Kościołem, a nie z jego wrogami.

Jacek Karnowski

——————————————————————————————-

Polecamy wSklepiku.pl:„Biblia z komentarzami Jana Pawła II”

Duchowy Testament Jana Pawła II dla polskiego Kościoła!

Po raz pierwszy w tysiącletniej historii polskiego Kościoła Pismo Święte z komentarzami świętego Jana Pawła II !