Przedszkola bez gender: "Naszym dzieciom nie grozi indoktrynacja". NASZ WYWIAD

„Aby zwyciężyło zło, wystarczy obojętność ludzi dobrych”- mówi w wywiadzie dla portalu wPolityce.pl/wSumie.pl Maria Napieracz, prezes Stowarzyszenia „Ku Przyszłości”, które prowadzi cztery niepubliczne przedszkola w gminie Radomyśl Wielki (woj. podkarpackie).

Katarzyna Kawlewska: Stowarzyszenie „Ku Przyszłości” postawiło tamę ideologii gender w swoich przedszkolach. Na początku tego roku szkolnego Państwa placówki otrzymały certyfikat „Przedszkole Przyjazne Rodzinie”, przyznawany przez Fundację Centrum Wspierania Inicjatyw dla Życia i Rodziny. Dlaczego Stowarzyszenie zabiegało o taki certyfikat?

Maria Napieracz:Przyznanie naszym czterem placówkom certyfikatu „Przedszkole Przyjazne Rodzinie” jest dla całej społeczności przedszkolnej czytelną deklaracją blokującą ideologię gender oraz uznającą tradycję i rodzinę, natomiast dla rodziców komunikatem, że w naszych przedszkolach dzieciom nie zagraża genderowa indoktrynacja. I o taką czytelną postawę nam chodziło, patrząc na zagrożenia wynikające z coraz śmielej podejmowanych kroków zmierzających do ubezpłciowienia przedszkolaków. Zabiegaliśmy o te certyfikaty, ponieważ potrzebne jest jednoznaczne określenie się, zdefiniowanie swoich ideałów, ponieważ aby zwyciężyło zło, wystarczy obojętność ludzi dobrych. A przecież deprawacja dotyczy z jednej strony najbardziej bezbronnych, bo dzieci, z drugiej zaś przyszłości naszego narodu. Zdecydowany wpływ na naszą decyzję miał list biskupów z grudnia 2013 r., lektura miesięcznika „Wiara, Patriotyzm i Sztuka”, artykuły zamieszczone w czasopiśmie „Wychowawca” oraz książka „Dyktatura gender”, a może nade wszystko nasza wiara i wartości w jakich zostaliśmy wychowani.

Promotorzy gender twierdzą, że w równościowej edukacji głównie chodzi o to, by wyeliminować z życia dzieci stereotypowe podejście do płci i przekazanie wiedzy, że płcie są sobie równe, niezależnie od biologicznych uwarunkowań. Pani jednak nie zaufała tym zapewnieniom. Czym, według Pani, jest edukacja genderowa?

Zacytuję słowa twórcy rewolucji kulturowej w Chinach Mao Tse Tunga - dlatego, że chyba jak żadne inne oddają charakter ideologii gender.

Nie bójcie się chaosu – im większy tym lepiej.

To jest prawda o genderyzmie i to jego cele - doprowadzenie do kulturowego chaosu poprzez podważanie powszechnie obowiązujących zasad moralnych, a także nadanie szkolnej, a nawet przedszkolnej edukacji seksualnej odpowiadającego im kształtu. Zgodnie z zasadą, że im wcześniej nastąpi wpojenie dziecku pewnych treści, tym jego uwarunkowanie nimi jest silniejsze. Dziecko tak naprawdę nie może uciec od swojej płciowości. Od najmłodszych lat we wszystkich sferach życia funkcjonuje jako dziewczynka albo chłopiec. Nasuwa się też pytanie, czy dziecko bardziej przynależy do rodziny czy do państwa? Nasza postawa to troska o dziecko, o jego bezpieczne dzieciństwo. Ideologia gender stanowi realne zagrożenie dla prawidłowego rozwoju dzieci, małżeństwa i rodziny. Prowadzi nie tylko do dewiacji, ale też do zakwestionowania całej dotychczasowej europejskiej kultury. Uważam, że rolą przedszkola jest pokazywanie dzieciom właściwych zachowań, wartości, stosunku do drugiego człowieka, odpowiedzialności za słowo i czyn. Nasza postawa to odpowiedzialność za powierzone nam dzieci.

Państwa przedszkola są współfinansowane ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Promotorzy gender utwierdzili społeczeństwo w przekonaniu, że każda placówka, która pozyskuje dotacje z Unii, musi promować „edukację równościową”. Jak tak naprawdę brzmią zapisy warunkujące otrzymanie funduszy unijnych?

Wszystkie cztery przedszkola zostały założone w ramach projektów konkursowych mających na celu „Zmniejszanie nierówności w stopniu upowszechnienia edukacji przedszkolnej”. Celem programu jest „wyrównywanie szans edukacyjnych i zapewnienie wysokiej jakości usług edukacyjnych świadczonych w systemie oświaty”. Jednym z warunków projektu jest spełnienie kryteriów horyzontalnych, w tym zgodności z zasadą równości płci. Mówi się w nim o zwalczaniu wszelkich przejawów dyskryminacji, w tym ze względu na wiek, płeć, rasę i niepełnosprawność. W przypadku tych projektów stosowanie zasady równości szans odnosi się np. do uczestnictwa dzieci niepełnosprawnych lub z obszarów wiejskich w edukacji przedszkolnej, jak również do równości w odniesieniu do rodziców dzieci w wieku przedszkolnym. Tak więc warunkiem pozyskania środków jest realizacja zasady równych szans edukacyjnych, a nie promowanie gender. Należy tu wspomnieć, że za realizację projektu przedszkola w Partyni Stowarzyszenie „Ku Przyszłości” otrzymało w 2013 r. prestiżową nagrodę „Unijna Perła Podkarpacia” w kategorii projektów społecznych.

A co sądzi Pani o rozszerzeniu podstawy programowej o obowiązkową edukację seksualną? według standardów Światowej Organizacji Zdrowia (WHO)?

Tak zwana edukacja seksualna nie zakłada żadnych celów wychowawczych. Jej jedynym celem jest wciągnięcie dzieci jak najwcześniej w zainteresowanie popędem seksualnym oraz wmówienie, że w tej sferze nie obowiązują żadne zasady moralne - seksualność jest po to, aby się nią dobrze bawić. Tymczasem wychowanie w sferze seksualnej powinno być przejawem troski o dobrą przyszłość wychowanków i rodziny, które kiedyś założą, jak również przekazywaniem dzieciom wiedzy o postawach w sferze seksualnej i o skutkach tych postaw. Powinno być promowaniem hierarchii wartości, na czele której stoi człowiek ze swoją godnością oraz powołaniem do świętości i czystości. Seksualność to nie sfera łatwej rozrywki i niezobowiązującej zabawy. Dla ludzi dojrzałych staje się sposobem wyrażania miłości małżeńskiej oraz odpowiedzialnego przekazywania życia. Dla ludzi niedojrzałych bywa sposobem wyrażania przemocy i śmierci.

Czytaj także: Gender nie ma tu wstępu. Przybywa przedszkoli przyjaznych rodzinie

Rozmawiała Katarzyna Kawlewska