Jubileusz Muńka Staszczyka

Wokalista zespołu T. Love Zygmunt Staszczyk, autor takich przebojów jak "Warszawa", "Wychowanie", "King" czy "Jest super", 5 listopada kończy 50 lat. Staszczyk jest jedną z ważniejszych postaci polskiej sceny muzyki alternatywnej i rockowej lat 80. i 90.

Zygmunt Staszczyk urodził się 5 listopada 1963 r. na Rakowie, robotniczej dzielnicy Częstochowy. Po ukończeniu IV Liceum Ogólnokształcącego w Częstochowie przeniósł się do Warszawy, gdzie studiował na wydziale polonistyki UW. W tym okresie zaczął także działać na polu muzycznym - występował w grupie Atak, który później przekształcił się w zespół Opozycja.

Wybuch muzyki punkowej w Polsce na przełomie lat 70. i 80. był reakcją na szarzyznę życia w stanie wojennym. Nazwy i teksty piosenek młodych zespołów podejmowały tematy polityczne i obyczajowe, krytykując sytuację w kraju.

Ojczyznę kochać trzeba i szanować, nie deptać flagi i nie pluć na godło. Należy też w coś wierzyć i ufać. Ojczyznę kochać i nie pluć na godło -

ironizował Staszczyk w piosence "Wychowanie".

Przemysław Gintrowski uznał Staszczyka oraz Kazika Staszewskiego za współczesnych bardów.

W 1982 r. Staszczyk wszedł w skład zespołu Teenage Love Alternative, pod którą to nazwą grupa działała przez pięć lat. Obok wokalisty, w skład grupy wchodzili także gitarzysta Janusz Knorowski, klawiszowiec Dariusz Zając i perkusista Jacek Wudecki, koledzy z IV LO w Częstochowie. W 1983 r. formacja wygrała festiwal muzyczny "Malrock" w Malborku, a rok później zagrała na festiwalu w Jarocinie jako jedna z gwiazd imprezy. W 1989 r. działalność zespołu została czasowo zawieszona w związku z wyjazdem Staszczyka do Wielkiej Brytanii.

Wokalista reaktywował zespół w 1990 r., po swoim powrocie. Z pierwszego składu formacji jednak nikt nie został. Nową grupę tworzyli: gitarzysta Jan Benedek, perkusista Sidney Polak, gitarzysta Jacek Perkowski i basista Paweł Nazimek. W 1991 r. ukazała się debiutancka płyta T. Love "Pocisk miłości", na którym znalazł się przebój "Warszawa". Rok później do sklepów trafił drugi album grupy "King", a także kompilacja utworów z lat 80. "Dzieci rewolucji". Wydawnictwo promowały utwory "King", "Stany" i "Dzikość serca".

W 1994 r. z zespołu odszedł Benedek, zastąpiony przez Maćka Majchrzaka, z którym w składzie T. Love nagrał kolejną płytę "Prymityw", czerpiącą z tradycji muzyki reggae. Na albumie znalazł się m.in. przebój "Bóg", długo utrzymujący się na polskich listach przebojów. Kolejna praca zespołu utrzymana była jeszcze w innej stylistyce, tym razem glam-rocka. Na płycie "Al Capone" (1996) znalazły się takie piosenki jak "1996" i "Jak żądło".

Największy sukces komercyjny w historii grupy przyszedł wraz z wydaniem płyty "Chłopaki nie płaczą" (1997). Utwór tytułowy, pastisz na temat boys-bandów, stał się wielkim przebojem, lansowanym przez wszystkie radia i muzyczne telewizje w Polsce. Piosenka "Jest super" jest gorzką satyrą, opisującą realia Polski końca lat 90. 

Popatrz na te wspaniałe autostrady/ Na drogi, na których nie znajdziesz wybojów/ Rosną nowe bloki i nie ma wypadków/ W czystych szpitalach ludzie umierają rzadko/ Mamy ekstra rząd i super prezydenta/ Ci wszyscy ludzie to wspaniali fachowcy" - śpiewał Staszczyk.

W 2001 r. ukazała się płyta "Model 01", promowany przez piosenkę "Nie, nie, nie", kolejnym przeboju w katalogu zespołu. W swoich tekstach Staszczyk ponownie kontestował rzeczywistość polityczno-społeczną oraz zachowania ludzkie. Po płytach, utrzymanych w konwencji pop-rockowej, w 2006 r. T.Love powrócił do swoich korzeni, nagrywając punk-rockową "I Hate Rock and Roll". Rok później ukazała się biografia zespołu "Potrzebuję wczoraj" autorstwa Magdaleny Patryas i Pawła Dunina-Wąsowicza.

Poza działalnością w T.Love Staszczyk brał udział w takich muzycznych projektach jak Szwagierkolaska, Yugopolis oraz Rege Inna Polish Stylee, w którym - wraz z muzykami grupy Habakuk - wykonywał przeboje polskiego i światowego reggae. W 2010 r. ukazał się pierwszy solowy album Staszczyka, zatytułowany "Muniek".

W 2001 r. Staszczyk został nagrodzony "Tęczowym Laurem", w 2009 r. został uhonorowany przez III Program Polskiego Radia nagrodą "Mateusza", zaś w 2011 r. muzykowi przyznano Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Rok później, w Częstochowie odbył się koncert, zorganizowany z okazji 30-lecia pracy artystycznej wokalisty. Wystąpili na nim m.in. Krzysztof Grabowski, Kasia Kowalska, Stanisław Soyka, Martyna Jakubowicz i Piotr Machalica.

Niedawno Muniek zrobił furorę w środowiskach konserwatywnych, za sprawą swoich wypowiedzi o wierze w Boga. CZYTAJ: "JESTEM PIERWSZY DO RÓŻAŃCA"

AM/PAP