Zmarł kompozytor i pianista Jerzy Derfel. To on skomponował muzykę do filmu „Miś”, jego piosenki wykonywali m.in. Młynarski i Santor

Nie żyje Jerzy Derfel – pianista i kompozytor. O śmierci poinformowała aktorka Joanna Trzepiecińska. Piosenki jego autorstwa wykonywali m.in. Wojciech Młynarski i Irena Santor. To on skomponował muzykę do filmu „Miś” i musicalu „Boso, ale w ostrogach”. Jerzy Derfel miał 84 lata.

Zmarł Jerzy Derfel – wspaniały artysta, świetny kompozytor, niezwykle porządny człowiek, ojciec chrzestny mojego syna – żegnaj, Przyjacielu…

— głosi wpis aktorki zamieszczony w poniedziałek w mediach społecznościowych.

Jerzy Derfel współpracował z wieloma artystami – oprócz Wojciecha Młynarskiego i Ireny Santor – także m.in. z Haliną Kunicką, Ewą Dałkowską, Alicją Majewską, Jerzym Połomskim, Danutą Rinn, Reną Rolską, Teresą Tutinas, Mieczysławem Wojnickim. Jego piosenki wykonywali też m.in. Ewa Bem, Magda Umer, Artur Barciś i Joanna Trzepiecińska („Truskawki w Milanówku”). Pisał muzykę do tekstów wielu autorów, takich jak m.in. Ireneusz Iredyński, Jonasz Kofta, Agnieszka Osiecka czy Jeremi Przybora.

Jerzy Derfel stworzył muzykę do musicali: „Wesołego powszedniego dnia”, „Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca”, „Boso, ale w ostrogach”, do filmów: „Rozmowy przy wycinaniu lasu”, „Miś”, „Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz”, serialu „Droga”. Skomponował m.in.: „Sonatę e-moll” na saksofon altowy i kwintet smyczkowy, „Preludia” na klarnet i fagot z orkiestrą smyczkową, „Małą mszę radosną d-moll” czy „Hymn o miłości”.

Derfel urodził się 9 stycznia 1941 r. w Lidzie. Był absolwentem Podstawowej Szkoły Muzycznej i Liceum Muzycznego w klasie fortepianu w Sopocie oraz PWSM w Warszawie, gdzie studiował u Ryszarda Baksta. Podczas nauki w szkole średniej założył w 1958 roku zespół „Flamingo”, wykonujący jazz tradycyjny; sam grał w nim na kornecie do 1962. Zespół wystąpił m.in. na Jazz Jamboree ‘61 w Warszawie. Współpracował wtedy także z „Teatrzykiem Rąk Co To” (występy m.in. w krajach Beneluksu i Skandynawii).

W 1962 r. przeniósł się do Warszawy. W czasie studiów utworzył z Maciejem Małeckim duet fortepianowy, który prezentował muzyczną klasykę na koncertach w kraju oraz w NRD i Wielkiej Brytanii. Współpracował ze studentami Ludwika Sempolińskiego w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej oraz Studenckim Teatrem Satyry. W 1975 r. jego kompozycja „Bywają takie dni” do słów Ireneusza Iredyńskiego przyniosła Alicji Majewskiej zwycięstwo w koncercie „Debiuty” podczas Festiwalu w Opolu. Od ukończenia studiów działał głównie jako kompozytor i akompaniator.

Jerzy Derfel był laureatem m.in. lauru „Solidarności” wspólnie z Wojciechem Młynarskim za program „Róbmy swoje” (1988), Grand Prix KFPP w Opolu za piosenkę „Bywają takie dni” (1975) oraz Grand Prix KFPP w Opolu „Za całokształt twórczości” (2012). Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2004), Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005).

olnk/PAP