Praca z Franciszkiem Pieczką to była rozkosz. Zawsze umiał tekst na pamięć. Zostanie w nas pamięć o wspaniałym artyście i wspaniałym człowieku, to połączenie nie jest oczywiste, a jemu się udało - tak aktora wspominał Wojciech Adamczyk, reżyser serialu „Ranczo”.

CZYTAJ TAKŻE: Ostatnie pożegnanie Franciszka Pieczki. Aktor spoczął na cmentarzu w Aleksandrowie. „Mistrz zawodu, pełen skromności i życzliwości”

Wspominam pana Franciszka bardzo dobrze, ponieważ zawsze chciałem być Gustlikiem. Kiedy królowali czterej pancerni, to wszyscy chcieli być albo Jankiem albo Grigorijem, Tomkiem nikt specjalnie nie chciał być, a Gustlika wybierali ci najwięksi i najsilniejsi

— powiedział PAP.PL Wojciech Adamczyk, reżyser serialu „Ranczo”, wykładowca Akademii Teatralnej.

Podkreślił, że „Franciszek Pieczka to wielki aktor, ale w tej wielkości była niezwykła skromność i ciepło”.

Jak zaczynał mówić tym swoim tubalnym głosem to można było się spodziewać, że zaraz padną jakieś cierpkie stwierdzenia, albo będzie złośliwy. Ale tego w nim nie było

— wyjaśnił.

Jego zdaniem podczas pracy na planie filmowym nigdy nie było czegoś, co by sprawiało przykrość czy dyskomfort. Tym bardziej, że jak dodał - praca na planie filmowym jest trudna, jest mało czasu, i bywa, że dane ujęcie trzeba wielokrotnie powtarzać.

„Miał w sobie jakąś tajemnicę”

Franciszek Pieczka nie był początkowo przewidywany do serialu Ranczo.

Pojawił się w drugim sezonie w 2006 roku, kiedy okazało się, że choroba zabiera Leona Niemczyka. On już nie mógł grać, baliśmy się, że w ogóle będzie problem ze zdjęciami i pan Franciszek zgodził się wziąć na siebie rolę brata, jednocześnie z takimi zastrzeżeniami, że jeżeli pan Niemczyk nie będzie mógł czegoś zagrać, to wariant scenariusze przewiduje, że pan Franciszek będzie dialogował

— powiedział.

Praca z panem Franciszkiem to była rozkosz, zawsze tekst na pamięć, doskonale przygotowany, z własnym pomysłem

— ocenił.

Według Adamczyka, Pieczka „pięknie się zachował, bo nie tylko zawodowo partnerował panu Leonowi, ale też jak człowiek się normalnie nim opiekował”.

Na tej ławeczce mieliśmy Piotrka Pręgowskiego, liryczno – naiwnego prostaczka, bardzo dobre sylwetki Bogdana Kalusa i Maćka Maciejewskiego i był pan Franciszek Pieczka, który miał w sobie jakąś tajemnicę, dziwną metafizykę, chyba dlatego grał w tylu filmach Jana Jakuba Kolskiego. Zostanie w nas pamięć o wspaniałym artyście i wspaniałym człowieku, to połączenie nie jest oczywiste, a jemu się udało

— podsumował Adamczyk.

Sylwetka Franciszka Pieczki

Franciszek Pieczka urodził się 18 stycznia 1928 r. w Godowie na Górnym Śląsku. Był jednym z najbardziej lubianych polskich aktorów, odtwórcą ról m.in. w filmach „Żywot Mateusza” i „Austeria” i niezapomnianym Gustlikiem z serialu „Czterej pancerni i pies”. Zagrał także w tak głośnych filmach jak m.in. „Perła w koronie” Kazimierza Kutza (1971), „Wesele” Andrzeja Wajdy (1972), „Chłopi” Jana Rybkowskiego (1973). Pieczka zagrał również pamiętne role starego Kiemlicza w „Potopie” Jerzego Hoffmana (1974) i niemieckiego fabrykanta Mullera w „Ziemi obiecanej” Andrzeja Wajdy (1974). W 2011 r. Pieczka został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla kultury narodowej. W 2015 r. został laureatem Polskiej Nagrody Filmowej Orła za Osiągnięcia Życia. W 2017 r. został odznaczony Orderem Orła Białego. Stowarzyszenie Filmowców Polskich w ubiegłym roku uhonorowało aktora Nagrodą Specjalną SFP za całokształt pracy twórczej. Franciszek Pieczka zmarł 23 września w wieku 94 lat.

Tekst wraz z materiałem wideo dostępny TUTAJ.

CZYTAJ RÓWNIEŻ:

-Poruszające słowa prezydenta Dudy: Śmiało można powiedzieć, że Franciszek Pieczka był wzorcem do naśladowania dla wielu z nas

-Piotr Zaremba: Franciszek Pieczka – całym sobą opowiadał historie. „Drągal o podłużnej twarzy i niezwykłym głosie”

-Ambasador Przyłębski wspomina Franciszka Pieczkę: „Gościłem pana Franciszka prywatnie, w swym mieszkaniu w Berlinie”

mm/PAP