W czasach zorganizowanego lewicowo-liberalnego oburzenia na podręcznik profesora Wojciecha Roszkowskiego, gdzie rządzą trudne słowa, wielkie postacie, papież, Solidarność, polskość i bitwy plus cywilizacja, warto dostrzec kolejny przejaw własnego, autorskiego programu kulturalnego naszych postępowców.

Oto czytamy w piśmie Michnika:

Teatr Dramatyczny. Pomnik złotej waginy

Rzeźba złotej waginy stanęła w foyer Teatru Dramatycznego. Ma ok. metra wysokości, została wykonana ze złotej, błyszczącej tkaniny.

W środę 31 sierpnia wieczorem została wniesiona do budynku przez artystki i nową dyrekcję Teatru Dramatycznego.

To dzieło Iwony Demko, która mówi o sobie: artystka waginistka.

Rzeźba została wniesiona do Dramatycznego w orszaku, który wyruszył spod Teatru Studio z Moniką Strzępką, która od 1 września objęła stanowisko dyrektorki Dramatycznego.

Z niezrozumiałych powodów wielkie to wydarzenie gazeta czołowego intelektualisty III RP odnotowała w małym tylko artykuliku na stronach stołecznych. A przecież naprawdę nie ma się czego wstydzić - toż to wychowankowie Michnika taką kulturę uprawiają, takich stworzył. Oburza tylko ta dyskryminacja: dlaczego tylko wagina? Co z innymi intymnymi częściami ciała? Co z płynnymi płciami? Dużo pracy przed artystami.

Chwila to historyczna. Ta złota wagina, słusznie opłacona przez podatnika warszawskiego, (podkreślmy: nie byle jaka, metr wysokości, złota tkanina) to miś na miarę naszych możliwości. Niektórych może to oburzać, ale my sądzimy, że w mieście rządzonym przez „dupiarza”, jak sam się określa prezydent stolicy Rafał Trzaskowski, to dość naturalny pomnik.

Dziwi trochę, że orszak tak mało rozreklamowany. Czemuż to seniorów nie zaproszono? Może i weteranów? Nie o „złotą waginę” się bili?

Czemuż TVN nie przybiegł z kamerą? Nie pochwalił, że piękne, a nie te koszmarne ławki w kształcie mapy Polski.

Zabrakło też głosu ekonomistów, którzy by wskazali, że gdyby PO przejęła władzę w kraju, to mogłaby skasować 500 Plus, zakończyć trzynaste i czternaste emerytury, zlikwidować socjal i takich złotych wagin, nawet większych, można by postawić po kilka w każdym mieście, po co najmniej jednej w każdej wsi. I ludzie byliby zadowoleni, i artyści oraz aktywiści zarobią.

Na razie szczęścia tego doświadcza tylko stolica - tak być nie może!

Robur