Książka „Pan Pióro” stanowi zaproszenie do niezwykłego świata Andrzeja Krauzego, w którym mieszkają pospołu rysunki z autobiograficznego cyklu „Pan Pióro”, te zamieszczane przez lata w „Guardianie”, ilustracje inspirowane arcydziełami literatury, plakaty do przedstawień teatru The Old Vic, odbijające odwieczny porządek świata rysunki drzew, czy w końcu niezwykłe wycinanki tworzone skalpelem.

Spotkanie z Andrzejem Krauze

19 lutego w siedzibie Państwowego Instytutu Wydawniczego odbyło się spotkanie z Andrzejem Krauze, wybitnym polskim rysownikiem, który od blisko czterdziestu lat mieszka i tworzy w Londynie. Rozmowę z bohaterem książki i Moniką Małkowską – krytyczką sztuki, projektantką mody, dziennikarką i publicystką kulturalną poprowadził Piotr Gociek, dziennikarz PolskieRadio24.pl.

Jak wyjaśnił Andrzej Krauze, w tej chwili współpracuje jedynie z brytyjskim „Guardianem”, z miesięcznikiem wychodzącym w Nowym Yorku poświęconym nauce oraz z polskimi tygodnikami „Do Rzeczy” i „Sieci” a także z portalem tygodnik.tvp.pl. Dzięki temu ma więcej czasu na własne prace - rysunki drzew, wycinanki w czarnym papierze i ilustrowanie książek dla wymyślonych przez siebie wydawców. Wśród autorów tych ostatnich jest Franz Kafka, Italo Calvino, Carlo Collodi i Bob Dylan.

Spotkanie poprzedza wystawę Andrzej Krauze „Lekcja fruwania” w Zachęcie, którą będzie można odwiedzać od 22 lutego do 17 maja 2020 roku. Ekspozycja gromadzi m.in. wszystkie oryginalne rysunki powstałe podczas trzydziestoletniej współpracy artysty z brytyjską gazetą „The Guardian”.

Ciekawa dyskusja

Na pytanie Piotra Goćka, czy z biegiem lat coraz surowiej ocenia gatunek ludzki, Krauze odparł:

Z jednej strony na pewno tak, może trochę dlatego, że mam poczucie, że coraz mniej mam czasu na ocenę siebie i otoczenia. Prawdopodobnie z tego powodu jestem bardziej dynamicznie agresywny.

Ale - jak zauważył - wpłynęła też na to zmiana techniki z rysunku na kompozycje wycinane skalpelem.

Ta technika wydawała mi się na początku przypadkową, nagle się okazało, że to jest coś na co czekałem, czego potrzebowałem, żeby odzyskać przyjemność w tworzeniu.

Monika Małkowska zauważyła:

Pióro to jest narzędzie, które biega po papierze, jest na powierzchni, natomiast skalpel wchodzi w głąb papieru. Wycinanki Andrzeja Krauze trochę odwołują się formą do drzeworytów, średniowiecznych, ekspresyjnych. (…) Myślę, że coś w tym jest, że Andrzej coraz głębiej wchodzi w życie, filozofuje. To refleksja nad życiem.

Andrzej Krauze zgadzając się z tym, dodał:

Może teraz jestem bardziej melancholijny niż byłem kiedyś, a z drugiej strony chyba bardziej dosadny. W wycinance znalazłem uzupełnienie czegoś, co robiłem wcześniej.

www.blogpress.pl/node/26429