Każdy pogański bożek musi spaść z piedestału. Prędzej czy później. Taki już los fałszywych bóstw, że uginają się pod ciężarem Prawdy. Wszystkie ludzkie wynalazki, które miały zastąpić Pana Boga ostatecznie upadały. Komunizm, nazizm, faszyzm, robiespierryzm i inne –izmy zginęły, a chrześcijaństwo ma się dobrze. Nie dlatego, że krzyżowcy zbrojnie przeciwstawiali się nowej świeckiej religii. Ona upadała pod ciężarem własnych ograniczeń.

Tak samo będzie z poprawnością polityczną. Wymyślona w szczytnym celu ułożenia pokojowego współistnienia różnych kultur, religii i ideologii, zamieniła się w aksamitny totalitaryzm. Przejęta przez lewicę służy jako pałka wzmacniająca arbitralne narzucanie społeczeństwu, co wolno, a czego nie wolno mówić. Pałka ta używana jest tylko wobec odwiecznych wrogów lewicy. Normy poprawności politycznej nie obejmują chrześcijan, konserwatystów czy tradycjonalistów.

Poprawność polityczna jest rewolucją. I jak każda rewolucja skończy. Głowy jej piewców spadną do koszyka, a ona pożre własny ogon. Już tak się dzieje w Europie zachodniej, gdzie w imię politpoprawnych norm nie walczymy zdecydowanie z inwazją barbarzyńców. Powolutku umiera przez to cywilizacja, ale dla nich istotne to nie jest. Ważne, że nie złamane zostaną przykazania ich religii. Zaślepienie nie pozwala im dojrzeć zbliżającego się upadku.

Zabawne jest, jak śmiertelnicy stale wyobrażają nas sobie jako tych, którzy wtłaczają im coś w głowę; w rzeczywistości najlepszą robotę wykonujemy wtedy, gdy pewnych rzeczy nie dopuszczamy do ich świadomości.

pisał stary diabeł do młodego w arcydziele Clive’a S. Lewisa.

Polityczna poprawność zaczyna zjadać własny ogon w mniej spektakularnych aspektach. Jednak idealnie one obrazują degeneracja jej istoty. Rok temu klasyczne lektury „Przygody Hucka Finna” Marka Twaina i „Zabić Drozda” Harper Lee zostały zakazane w kilku szkołach w Wirginii. Wcześniej to samo spotkało „Zabić Drozda” w jednym z miast w stanie Illinois. Teraz do listy miejsc, gdzie w szkolnych bibliotekach nie znajdziemy tych dzieł jest Biloxi nad Zatoką Meksykańską. Mieszkańcy narzekają, że nagrodzona Pulitzerem powieść Lee zawiera „rasistowski język”. Wszystko przez słowo na „n” czyli nigger.

Jasne, że można powiedzieć, iż mamy po prostu do czynienia z lokalnym szaleństwem gdzieś daleko w USA i nie trzeba się nim przejmować. No, ale przecież to od niepozornego krzyku zaczyna się zazwyczaj lawina. Taką kulę śnieżną niezwykle trudno zatrzymać, co pokazuje zwycięstwo poprawności politycznej dotyczącej tradycyjnej rodziny. Eliminacja słów „mama” i „tata” z oficjalnych dokumentów, to i tak jej najbardziej lekki przykład rozkładu zachodniej cywilizacji. Opisywanie islamskich terrorystów jako osób „o karnacji pochodzącej z basenu morza śródziemnego” nie bierze się znikąd.

„Zabić drozda” było moją szkolną lekturą w amerykańskim liceum. To właśnie ta książka uczyła mnie czym jest potworność rasizmu. Jest też świadectwem epoki. Podobnie jak przygodowe książki Twaina. Czy ich bohaterowie mówią rasistowskim językiem? Oczywiście. Dzięki temu, że go nie ukrywamy, możemy poczuć jak wyglądała taka daleka nam epoka. Czy w przyszłości cenzurowane będą klasyki niespełniające norm poprawności politycznej w kwestiach takich jak feminizm i emancypacja LGBT? Inkwizytorzy już lustrują historyczne dzieła pod tym kątem. Kolejne kina amerykańskie nie wyświetlają klasyku „Przeminęło z wiatrem”. Promuje podobno rasizm. Może więc warto wszystkie kopie spalić na stosie na Times Sqare? Transmisja z budowania „Nowego Wspaniałego Świata” zrobi wrażenie na starym, rasistowskim świecie. Nieprawdaż?

Czy mnie to zaskakuje? Skądże znowu! Nie jest przecież tajemnicą, że kapłani poprawności politycznej mają jeden cel. Chcą przebudować społeczeństwo. Dokonać pierekowki duszy. Zamazać przeszłość. W czysto orwellowski sposób.