W wieku 79 lat zmarł Tomasz Burek - polski krytyk literacki i historyk literatury, pracownik Instytutu Badań Literackich PAN, współpracownik Polskiego Radia. Informację o śmierci podała w poniedziałek przed południem Informacyjna Agencja Radiowa.

Jako krytyk literacki Burek zadebiutował w 1957 roku recenzją z przedstawienia „Don Juan” Moliera zatytułowaną „Nie ma Moliera”. Jest współautorem syntezy przygotowanej w Instytucie Badań Literackich PAN „Literatura polska 1918-1975”, opracował też wiele sylwetek do wydawnictwa „Obraz literatury polskiej XIX i XX wieku”. Autor opracowań „Utworów poetyckich” i „Poezji wybranych” Stanisława Młodożeńca, tomu szkiców literackich Ryszarda Zengla, tekstów krytycznych Andrzeja Kijowskiego, dzieł Stanisława Brzozowskiego, esejów Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, listów Wincentego Burka i Jarosława Iwaszkiewicza.

Opublikował m.in. „Zamiast powieści”, „Dziennik kwarantanny”, „Niewybaczalne sentymenty”.

Był laureatem m.in. nagrody im. Stanisława Piętaka oraz nagrody krakowskiego „Życia Literackiego”.

W czasach PRL był zaangażowany w działalność opozycji demokratycznej, w 1976 r. podpisał protest przeciwko wpisaniu do Konstytucji PRL sformułowań o kierowniczej roli PZPR i „nierozerwalnej przyjaźni z ZSRR”. Prowadził wykłady niezależnego od państwa Towarzystwa Kursów Naukowych. W 1980 r. wstąpił do NSZZ „Solidarność”.

W latach 1977-1981 współpracował z wychodzącymi poza cenzurą czasopismami literackimi i kulturalnymi: „Zapis”, „Kultura Niezależna”, „Almanach Humanistyczny” oraz londyńskim „Pulsem”. W 1987 r. opublikował w Londynie zbiór szkiców „Żadnych marzeń”. Od 1988 roku był członkiem polskiego PEN Clubu.

1989 r. był członkiem Komitetu Założycielskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, w latach 1991-1996 był wiceprezesem SPP. Współpracował z Radiem Wolna Europa, TVP i Polskim Radiem, w tym z Programem II.

Q/PAP