"Aplik@cja”. Zdumiewająco kretyński horror. RECENZJA

Nigdy nie zrozumiem jak to możliwe, że po szpilach jakie w defekty horrorów wbił duet Craven/Williamson w „Krzyku”, najgłupsze schematy tego gatunku wciąż są eksploatowane. Remake koreańskiego horroru z 2010 roku mógłby być jednym z odcinków komediowego „Ash vs Martwe Zło”, gdyby był nakręcony z odrobinę większym jajem. Ten do bólu obciachowy film jest jednak zrobiony zupełnie na poważnie.

Grupa nastolatków po tajemniczej śmierci swojej koleżanki dostaje na telefony zaproszenie do zainstalowania tajemniczej apki zwanej Mr. Bedevil. Kryjący się za tą jakże oryginalną ksywką demon ma wielką muszkę, co mogłoby sugerować, że Korwin znalazł nową metodę zabiegania o głosy gimbazy. Demon zamierza jednak pozabijać nastolatków eksploatując ich największe lęki. Przeistacza się więc w klauna, babcię z demencją, japońską kobiecinę z rozerwanym brzuchem i białego gliniarza. Dlaczego w niego? Bo najmądrzejszym nastolatkiem jest bojący się rasizmu policji Afroamerykanin, który nawet nie umiera pierwszy w filmie! Obok niego jest też Azjata, głupia blondyna, mądra blondyna i wrażliwy przystojniak plotący banialuki o cywilizacji. Vivat poprawność polityczna!

No więc upiór stworzony przez jakiegoś, a jakże, wygrażającego lewakom pseudo Jokera gania nastolatków, którzy robią wszystko by złapał ich w najciemniejszych miejscach domu. Stroją przy tym kretyńskie miny wyjęte ze szkolnych teatrzyków i prowadzą „błyskotliwe” dialogi, tłumaczące widzowi dlaczego nie mogą w tej akurat chwili pokonać zjawę, ale zaraz wpadną jak to zrobić.

Gdyby jeszcze ten fatalnie napisany, pokracznie wyreżyserowany film dawał guilty pleasure w samych scenach walki z Mr. Bedevilem. Ale skąd! Patrząc na kolejne wygibasy demona w muszce zdałem sobie sprawę, że większe dreszcze miałem oglądając śpiewającą w skąpanym w mrokach kaczystowskiego reżimu Sejmie posłankę Muchę.

1/6

„Aplik@cja”, reż: Vang Brothers, dystr: Kino Świat