Pieczyński „the Great” bredzi. Ale to znakomity aktor i wyborny artysta

Pieczyński to przykład człowieka zupełnie zagubionego, może gdzieś poranionego, a może niespełnionego. Nie znam człowieka. Tylko próbuję się domyślać. Mgliście. Mam wystarczająco dużo swoich problemów by zanurzać się w problemach innych.

Ale to znakomity aktor i wyborny artysta, nieco niszowy, mniej zauważalny, ale ważny dla sceny i ekranu. Całe szczęście wykonując zawód mówi obcym tekstem, napisanym przez zawodowców od liter. Jego grą się prawdziwie upajam.

I ciekawe. Po prezydenckich wyborach ani Jandy, Nehrebeckiej, Karolaka czy – niestety - Gajosa nie mogę na ekranie zdzierżyć. A Pieczyńskiego, mimo, że uderza w mój najczulszy punkt (religia) mogę oglądać w nieskończoność. Może po prostu to właśnie on naprawdę jest artystą?

Ale jednego nie sposób przeoczyć: między Pieczyńskim a na przykład Mieszkowskim rozpościera się przestrzeń rozmiarów Kanionu Kolorado. No i nadzieja. A taka to, że Pieczyński, gdy już go Wszechmogący dociśnie do ziemi wróci do Kościoła i nadal będzie wybitnym aktorem. Ale nie ma takiej siły, bodaj i Stwórca jej nie ma, aby z tandetnego Mieszkowskiego uczynić namiastkę artysty.

CZYTAJ TAKŻE: Pieczyński „zatroskany” o Polskę: Nasz kraj zamienia się w bojówkę katolicko-faszystowską