Od wielu lat sprawa pomnika Dunikowskiego rozgrzewa środowiska patriotyczne w Olsztynie. Od dawna wielu chce zburzenia pomnika albo jego przeniesienie z uwagi na nazwisko wybitnego artysty, który go projektował. Stowarzyszenie Święta Warmia, którego miałem kilka lat temu przyjemność być wiceprezesem, od lat próbuje przekonać do uczynienia z pomnika i placu, który został zaprojektowany z pomnikiem jako integralna częścią, miejscem pamięci zbrodni komunistycznych. Wykonano nawet odpowiednie wizualizacje takiego projektu. Teraz, na mocy nowej ustawy o komunistycznych monumentach i ulicach, pomnik można w końcu przenieść. Tam gdzie jest jego miejsce - na cmentarz wśród kości sowieckich żołnierzy niosących Polsce zniewolenie. Przeciwko temu już opowiedział się mający korzenie w PZPR prezydent Olsztyna.Opór władz miasta wciąż nie pozwala na racjonalne rozwiązanie problemu relatywizacji moralnej i historycznej, jakie na naszych oczach mają miejsce przez tolerowanie symboli komunistycznego zniewolenia.
Moi koledzy z Olsztyna w perfekcyjny sposób obnażyli hipokryzję władz miasta, ale też w dobitny sposób pokazali czym w istocie są komunistyczne straszydła, które wgryzły się jak złośliwy rak się w krajobraz naszych miast. Gdy powoli próbujemy zabić w sobie homo sovieticusa i eksterminujemy sowiecką spuściznę w mentalności, symbole stalinowskiego terroru wciąż zaśmiecają nasze życie. Na dodatek wmówiono nam, że zmiana nazw ulic jest męcząca z powodów biurokratycznych, a pomniki są świadectwem czasu dla potomnych.
Byłyby świadectwem, gdyby stały się miejscem pamięci, a nie kolejnym „niezauważalnym” elementem krajobrazu. Skoro nie zauważamy nawet symboliki terroru, jaka nas otacza, to znaczy, że ją milcząco akceptujemy. Co bowiem zrobili moi koledzy? Uwypuklili jeden element pomnika. Sierp i młot. Nie namalowali go. Nie przykleili. Tylko podkreślili, że on wciąż wisi w najważniejszym miejscu miasta. Tuż obok wejście do parku centralnego i popularnego centrum handlowego. Niedaleko ratusza i Starego Miasta. Jaka jest reakcja władz? Zarzut o wandalizm.
Wandalizmem jest trzymanie tego komunistycznego symbolu zniewolenia w centrum miasta. Jest to wandalizm moralności i przyzwoitości.
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
Od wielu lat sprawa pomnika Dunikowskiego rozgrzewa środowiska patriotyczne w Olsztynie. Od dawna wielu chce zburzenia pomnika albo jego przeniesienie z uwagi na nazwisko wybitnego artysty, który go projektował. Stowarzyszenie Święta Warmia, którego miałem kilka lat temu przyjemność być wiceprezesem, od lat próbuje przekonać do uczynienia z pomnika i placu, który został zaprojektowany z pomnikiem jako integralna częścią, miejscem pamięci zbrodni komunistycznych. Wykonano nawet odpowiednie wizualizacje takiego projektu. Teraz, na mocy nowej ustawy o komunistycznych monumentach i ulicach, pomnik można w końcu przenieść. Tam gdzie jest jego miejsce - na cmentarz wśród kości sowieckich żołnierzy niosących Polsce zniewolenie. Przeciwko temu już opowiedział się mający korzenie w PZPR prezydent Olsztyna.Opór władz miasta wciąż nie pozwala na racjonalne rozwiązanie problemu relatywizacji moralnej i historycznej, jakie na naszych oczach mają miejsce przez tolerowanie symboli komunistycznego zniewolenia.
Moi koledzy z Olsztyna w perfekcyjny sposób obnażyli hipokryzję władz miasta, ale też w dobitny sposób pokazali czym w istocie są komunistyczne straszydła, które wgryzły się jak złośliwy rak się w krajobraz naszych miast. Gdy powoli próbujemy zabić w sobie homo sovieticusa i eksterminujemy sowiecką spuściznę w mentalności, symbole stalinowskiego terroru wciąż zaśmiecają nasze życie. Na dodatek wmówiono nam, że zmiana nazw ulic jest męcząca z powodów biurokratycznych, a pomniki są świadectwem czasu dla potomnych.
Byłyby świadectwem, gdyby stały się miejscem pamięci, a nie kolejnym „niezauważalnym” elementem krajobrazu. Skoro nie zauważamy nawet symboliki terroru, jaka nas otacza, to znaczy, że ją milcząco akceptujemy. Co bowiem zrobili moi koledzy? Uwypuklili jeden element pomnika. Sierp i młot. Nie namalowali go. Nie przykleili. Tylko podkreślili, że on wciąż wisi w najważniejszym miejscu miasta. Tuż obok wejście do parku centralnego i popularnego centrum handlowego. Niedaleko ratusza i Starego Miasta. Jaka jest reakcja władz? Zarzut o wandalizm.
Wandalizmem jest trzymanie tego komunistycznego symbolu zniewolenia w centrum miasta. Jest to wandalizm moralności i przyzwoitości.
Strona 2 z 2
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/kultura/305107-znakomita-akcja-wystarczylo-troche-czerwonej-farby-by-pokazac-czym-sa-rzeczywiscie-bolszewickie-pomniki?strona=2
