Moda na biblijne kino nie przemija. Tuż po świetnym „Zmartwychwstałym” na ekrany wchodzi film o dzieciństwie Jezusa. Kontrowersyjny pomysł? Szalenie, szczególnie że oparto go nie tylko na apokryfach i protoewangeliach, lecz również powieści Ann Rice.

Autorka m.in. „Wywiadu z wampirem” przeszła burzliwe nawrócenie na katolicyzm i porzuciła mroczne opowieści na rzecz religijnych historii Jezusa. Jednak znów znalazła się poza Kościołem, który jej zdaniem jest homofobiczny. „Młody Mesjasz” nie wzbudza na szczęście kontrowersji teologicznych. To inspirująca wizja dzieciństwa Jezusa, który wraz z Marią i Józefem dochodzi do prawdy o swojej naturze. Reżysera Cyrusa Nowrasteha nie interesuje zderzenie cielesności i duchowości Jezusa w modernistycznym duchu. Pokazuje uzdrowienia dokonane przez 7-letniego Chrystusa, jego dysputy z rabinami, ale też dziecięce spory z rówieśnikami.

Film jest artystycznie daleki od wybitnych wizji Jezusa Scorsesego, Gibsona czy Pasoliniego, choć dzięki klimatycznej muzyce Johna Debneya („Pasja”) i dobrym zdjęciom wybija się ponad większość „christian movies”. Paradoksalnie najciekawszą postacią jest tutaj centurion (jak zwykle dobry Sean Bean), który brał udział w rzezi niewiniątek na polecenie Heroda. Teraz pełen duchowych wątpliwości staje oko w oko z małym Jezusem. Interesująco i wbrew schematowi ujęty jest też Szatan — przystojny upadły anioł o blond włosach, judzący, kłamiący i towarzyszący Jezusowi na każdym kroku.

Święty Ignacy w „Ćwiczeniach duchowych” zachęca do wyobraźni w modlitwie. Ten film może być właśnie takim ćwiczeniem. Choć nie pozostawi wyjątkowo mocnych wrażeń artystycznych ani nie nawróci niewierzących, przynajmniej zainspiruje do rozważań na temat dojrzewania Jezusa do świadomości bycia Synem Bożym.

3,5/6

„Młody Mesjasz”, reż. Cyrus Nowrasteh, dystr. Rafael Film