24 grudnia 1798 roku urodził się jeden z najważniejszych przedstawicieli romantyzmu oraz najwybitniejszych polskich poetów — Adam Mickiewicz.
Adam Mickiewicz, syn Mikołaja Mickiewicza herbu Poraj, oraz Barbary z rodu Majewskich przyszedł na świat w Zaosiu koło Nowogródka na Litwie. Studiował na Uniwersytecie Wileńskim, gdzie w 1819 roku uzyskał tytuł magistra.
Jeszcze w trakcie studiów był współzałożycielem patriotycznego Towarzystwa Filomatów, za co w 1823 roku został uwięziony w klasztorze bazylianów w Wilnie i skazany na zesłanie w głąb Rosji. Lata 1824-1829 spędził w Odessie, Moskwie, Petersburgu i na Krymie. Pobyt ten wyraźnie widoczny jest w Dziadach cz. III.
Po okresie rosyjskim, Mickiewicz udał się w podróż po Europie — zwiedził Niemcy, Szwajcarię i Włochy. W 1831 roku przyjechał do Wielkopolski, a następnie do Drezna. Od 1832 roku mieszkał w Paryżu, gdzie poślubił Celinę Szymanowską. Tam aktywnie działał w polskich środowiskach patriotycznych.
W 1841 związał się Andrzejem Towiańskim i został głównym propagatorem jego idei oraz przywódcą Koła Sprawy Bożej, za co został zawieszony w czynnościach profesora przez władze francuskie.
Podczas wojny krymskiej w trakcie pobytu w Rzymie utworzył legion polski. Po śmierci żony wyjechał do Konstantynopola, aby tam tworzyć polskie oddziały. Jednak 26 listopada 1855 roku niespodziewanie zmarł. Został pochowany na cmentarzu Les Champeaux w Montmorency, a w 1890 roku jego ciało przeniesiono na Wawel.
Mickiewicz zostawił po sobie wiele cennych dzieł, a wśród najważniejszych najczęściej wymienia się „Ballady i romanse”, „Sonety Krymskie”, „Konrada Wallenroda”, „Dziady” czy „Pana Tadeusza”.
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/kultura/276071-urodziny-wieszcza-24-grudnia-1798-roku-przyszedl-na-swiat-adam-mickiewicz