W wieku 77 lat zmarł aktor filmowy i teatralny Jerzy Kamas - poinformowała w niedzielę dyrekcja Teatru Ateneum.
Z głębokim żalem i smutkiem żegnamy Jerzego Kamasa, wybitnego aktora, naszego przyjaciela i mistrza. Od 1971 roku stworzył na scenie Teatru Ateneum kilkadziesiąt wybitnych ról. Pozostanie w naszej pamięci na zawsze
— czytamy w niedzielnym komunikacie dyrekcji i zespołu Teatru Ateneum.
Kamas był jednym z najbardziej cenionych polskich aktorów teatralnych i filmowych. W ciągu swojej kariery współpracował z wieloma znakomitymi reżyserami - m.in. z Adamem Hanuszkiewiczem, Kazimierzem Kutzem i Maciejem Prusem.
Urodził się 8 lipca 1938 r. w Łodzi. Studiował na Wydziale Aktorskim łódzkiej „filmówki”. Po raz pierwszy wystąpił w teatrze w 1957 roku - na scenie Teatru Ziemi Łódzkiej zagrał w sztuce „Kowal, pieniądze i gwiazdy” Jerzego Szaniawskiego, którą wyreżyserowała Stefania Domańska. Trzy lata później w innym łódzkim teatrze - Powszechnym - wystąpił w dwóch sztukach Williama Szekspira: „Wieczorze Trzech Króli” (reż. Jerzy Walden) i „Śnie nocy letniej” (reż. Emil Chaberski).
W łódzkim Teatrze Powszechnym grał do 1964 r. - wystąpił tam m.in. w „Klubie Pickwicka” Karola Dickensa i „Fizykach” Friedricha Duerrenmatta. W latach 1964-67 był aktorem Teatru im. Słowackiego w Krakowie. Na jego scenie zagrał m.in. Poetę w „Wyzwoleniu” Stanisława Wyspiańskiego (reż. Bronisław Dąbrowski), Filcha w „Operze za trzy grosze” Bertolta Brechta (reż. Lidia Zamkow) i Makdufa w „Makbecie” Szekspira (reż. Lidia Zamkow).
Od 1968 r. Kamasa można było oglądać na scenie Teatru Narodowego w Warszawie. Zagrał tam w wielu spektaklach wyreżyserowanych przez Adama Hanuszkiewicza - wystąpił m.in. jako Bianchetti w „Nie- boskiej komedii” Zygmunta Krasińskiego (1969), Inkwizytor w „Świętej Joannie” George’a Bernarda Shawa (1969), Car w „Kordianie” Juliusza Słowackiego (1970) i Klaudiusz w „Hamlecie” Szekspira (1970). W Teatrze Narodowym Kamas zagrał też w „Ryszardzie III” Szekspira, jako Ryszard książę Gloucester (1969, reż. Jan Maciejowski) i „Operze za trzy grosze” Bertolta Brechta, jako Mackie Majcher (1970, reż. Jan Maciejowski).
W 1971 r. Kamas zaczął występować na scenie warszawskiego Teatru Ateneum. Grał tam w spektaklach reżyserowanych m.in. przez Janusza Warmińskiego, Kazimierza Kutza i Macieja Prusa.
U Warmińskiego zagrał m.in. we „Wspólniku” Friedricha Durrenmatta (1973, jako Cop), „Wierzycielach” Augusta Strindberga (1982, jako Adolf) i „Wiśniowym sadzie” Antoniego Czechowa (1986, jako Leonid Andrejewicz Gajew). U Kutza - w „Śmierci Dantona” Georga Buchnera (1982, jako Robespierre) i „Zwierzeniach służki Zerliny” Hermanna Brocha (1992, jako Pan A.). U Prusa - w „Szewcach” Witkacego (1971, jako Młody chłop), „Don Carlosie” Fryderyka Schillera (1972, jako Ojciec Domingo), „Fantazym” Juliusza Słowackiego (1973, jako Hrabia Fantazy Dafnicki) i „Gyubalu Wahazarze” Witkacego (1973, jako Wahazar).
O kreacji Kamasa w „Gyubalu Wahazarze” pisano na łamach „Kultury”: „Jest dosłowny, gra tę rolę bez modnego w interpretacji sztuk Witkiewicza dystansu, nawet bez ironii, wydaje się jednak, iż to właśnie było zamierzeniem inscenizatora. Jego Wahazar jest groźny i okrutny, i naprawdę samotny”. Za rolę w wystawionej na deskach Ateneum „Pornografii” Witolda
Gombrowicza (reż. Andrzej Pawłowski) - gdzie wcielił się w rolę Fryderyka - Kamas otrzymał w 1985 r. nagrodę prezydenta Warszawy.
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
W wieku 77 lat zmarł aktor filmowy i teatralny Jerzy Kamas - poinformowała w niedzielę dyrekcja Teatru Ateneum.
Z głębokim żalem i smutkiem żegnamy Jerzego Kamasa, wybitnego aktora, naszego przyjaciela i mistrza. Od 1971 roku stworzył na scenie Teatru Ateneum kilkadziesiąt wybitnych ról. Pozostanie w naszej pamięci na zawsze
— czytamy w niedzielnym komunikacie dyrekcji i zespołu Teatru Ateneum.
Kamas był jednym z najbardziej cenionych polskich aktorów teatralnych i filmowych. W ciągu swojej kariery współpracował z wieloma znakomitymi reżyserami - m.in. z Adamem Hanuszkiewiczem, Kazimierzem Kutzem i Maciejem Prusem.
Urodził się 8 lipca 1938 r. w Łodzi. Studiował na Wydziale Aktorskim łódzkiej „filmówki”. Po raz pierwszy wystąpił w teatrze w 1957 roku - na scenie Teatru Ziemi Łódzkiej zagrał w sztuce „Kowal, pieniądze i gwiazdy” Jerzego Szaniawskiego, którą wyreżyserowała Stefania Domańska. Trzy lata później w innym łódzkim teatrze - Powszechnym - wystąpił w dwóch sztukach Williama Szekspira: „Wieczorze Trzech Króli” (reż. Jerzy Walden) i „Śnie nocy letniej” (reż. Emil Chaberski).
W łódzkim Teatrze Powszechnym grał do 1964 r. - wystąpił tam m.in. w „Klubie Pickwicka” Karola Dickensa i „Fizykach” Friedricha Duerrenmatta. W latach 1964-67 był aktorem Teatru im. Słowackiego w Krakowie. Na jego scenie zagrał m.in. Poetę w „Wyzwoleniu” Stanisława Wyspiańskiego (reż. Bronisław Dąbrowski), Filcha w „Operze za trzy grosze” Bertolta Brechta (reż. Lidia Zamkow) i Makdufa w „Makbecie” Szekspira (reż. Lidia Zamkow).
Od 1968 r. Kamasa można było oglądać na scenie Teatru Narodowego w Warszawie. Zagrał tam w wielu spektaklach wyreżyserowanych przez Adama Hanuszkiewicza - wystąpił m.in. jako Bianchetti w „Nie- boskiej komedii” Zygmunta Krasińskiego (1969), Inkwizytor w „Świętej Joannie” George’a Bernarda Shawa (1969), Car w „Kordianie” Juliusza Słowackiego (1970) i Klaudiusz w „Hamlecie” Szekspira (1970). W Teatrze Narodowym Kamas zagrał też w „Ryszardzie III” Szekspira, jako Ryszard książę Gloucester (1969, reż. Jan Maciejowski) i „Operze za trzy grosze” Bertolta Brechta, jako Mackie Majcher (1970, reż. Jan Maciejowski).
W 1971 r. Kamas zaczął występować na scenie warszawskiego Teatru Ateneum. Grał tam w spektaklach reżyserowanych m.in. przez Janusza Warmińskiego, Kazimierza Kutza i Macieja Prusa.
U Warmińskiego zagrał m.in. we „Wspólniku” Friedricha Durrenmatta (1973, jako Cop), „Wierzycielach” Augusta Strindberga (1982, jako Adolf) i „Wiśniowym sadzie” Antoniego Czechowa (1986, jako Leonid Andrejewicz Gajew). U Kutza - w „Śmierci Dantona” Georga Buchnera (1982, jako Robespierre) i „Zwierzeniach służki Zerliny” Hermanna Brocha (1992, jako Pan A.). U Prusa - w „Szewcach” Witkacego (1971, jako Młody chłop), „Don Carlosie” Fryderyka Schillera (1972, jako Ojciec Domingo), „Fantazym” Juliusza Słowackiego (1973, jako Hrabia Fantazy Dafnicki) i „Gyubalu Wahazarze” Witkacego (1973, jako Wahazar).
O kreacji Kamasa w „Gyubalu Wahazarze” pisano na łamach „Kultury”: „Jest dosłowny, gra tę rolę bez modnego w interpretacji sztuk Witkiewicza dystansu, nawet bez ironii, wydaje się jednak, iż to właśnie było zamierzeniem inscenizatora. Jego Wahazar jest groźny i okrutny, i naprawdę samotny”. Za rolę w wystawionej na deskach Ateneum „Pornografii” Witolda
Gombrowicza (reż. Andrzej Pawłowski) - gdzie wcielił się w rolę Fryderyka - Kamas otrzymał w 1985 r. nagrodę prezydenta Warszawy.
Strona 1 z 2
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/kultura/263113-jerzy-kamas-nie-zyje-wybitny-aktor-filmowy-i-teatralny-mial-77-lat?strona=1
Dziękujemy za przeczytanie artykułu!
Najważniejsze teksty publicystyczne i analityczne w jednym miejscu! Dołącz do Premium+. Pamiętaj, możesz oglądać naszą telewizję na wPolsce24. Buduj z nami niezależne media na wesprzyj.wpolsce24.
