Barbara Sass ukończyła reżyserię w PWSFTviT w Łodzi w Łodzi w 1958 roku. Kilkanaście lat po skończeniu szkoły była drugim reżyserem. Asystowała m.in. przy „Rękopisie znalezionym w Saragossie” Wojciecha Hasa. Pracowała też z Andrzejem Wajdą i Andrzejem Skolimowskim.

Nakręciła fabularne filmy telewizyjne - "Ostatni liść" (1972), "Dziewczyna i gołębie" (1973). Była również autorką noweli "Literat", jednej z siedmiu, które złożyły się na fabularny film "Obrazki z życia" (1975) przygotowany przez reżyserów łódzkiej Filmówki. Wśród twórców tych nowel znaleźli się także m.in. Agnieszka Holland, Jerzy Domaradzki i Feliks Falk. Jej najbardziej znanymi filmami były kontrowersyjne "Pokuszenie", "Dziewczęta z Nowolipek", "Krzyk" i "Pajęczarki".

W 2011 roku Sass-Zdort nakręciła "W imieniu diabła" (2011). Inspiracją do napisania scenariusza była słynna historia sióstr betanek, które wypowiedziały posłuszeństwo hierarchii kościelnej. Jej film skrytykowali lewicowi krytycy filmowi za zbyt słabe ich zdaniem uderzenie w hierarchie kościelną.

W wywiadzie dla Roberta Mazurka w „Plusie Minusie” kilka tygodni przed śmiercią mówiła, że świetnie czuje się w teatrze, ale chciałaby zrobić jeszcze jeden film. Miał to być kameralny film o dwóch kobietach. Szkoda, że już go nie obejrzymy. Miejmy nadzieję, że wielokrotnie nagradzana na świecie reżyserka nie miała racji mówiąc w wywiadzie, że następny polski film o Kościele będzie paszkwilem o pedofilii kleru.

Obrzydliwym i dosłownym. O tak, to jest modne, ale mnie to w ogóle nie interesuje.

mówiła. Barbara Sass zmarła dziś rano w Warszawie. Miała 78 lat.

Q