Druga część przebojowego “Mój przyjaciel deflin” jest oparta na podobnym schemacie co „jedynka”, która zarobiła w kinach ponad 100 mln dolarów. Skąd ten sukces? Opowiadający o Clearwater Marine Aquarium obraz Charlesa Martina Smitha był urokliwą i szlachetną historią przyjaźni morskiego i lądowego ssaka. Twórcy nie tylko nie zepsuli sequela, ale nakręcili film, który idealnie sprawdza się jako ciepła, rodzinna opowieść z idealnie wyważoną ckliwością i słodyczą lejącą się z ekranu. „Mój przyjaciel deflin 2. Ocalić Mandy” to taka familijna opowieść w starym, dobrym stylu, która przykuje do telewizora 5, 20 i 80- latka. Wiele robią tutaj kapitalne zdjęcia Daryna Okady, który szczególnie w scenie uwalniania delfina bez nachalności potrafi pokazać wzniosłą atmosferę. Nie jest to oczywiste w przypadku tego rodzaju filmów, które potrafią być nieraz zepsute nieumiejętnie rozegranym patosem. Kinomani będą co najmniej usatysfakcjonowani smakowitymi epizodami wybitnego Morgana Freemana i dawno nie widzianego weterana ekranu Krisa Kristoffersona. Ten film pokazuje, że nawet w erze postmodernizmu klasyczne kino familijne ma się naprawdę dobrze.

Łukasz Adamski

Jak powstawał familijny film? Czytaj o kulisach produkcji, która właśnie debiutuje na Blu- ray i DVD.

Historię opowiedzianą w filmie „Mój przyjaciel delfin” napisało życie. W grudniu 2005 roku jeden z rybaków na Florydzie znalazł młodego delfina, który zaplątał się w pułapkę na kraby, prawie odrywając sobie ogon. Poważnie ranny ssak został przewieziony do Clearwater Marine Aquarium, gdzie został poddany amputacji ogona. Szanse na jego ocalenie były minimalne, ale opiekujący się delfinem ludzie nie zamierzali się poddać. Dzięki stworzeniu wyjątkowej protezy Winter – jak w międzyczasie nazwano rannego delfina – mogła wrócić do oceanu i wieść dalej normalne życie w naturalnym otoczeniu.

Ta wyjątkowa historia stała się podstawą scenariusza filmu „Mój przyjaciel delfin” w reżyserii Charlesa Martina Smitha. Obraz, który na ekrany amerykańskich kin wszedł we wrześniu 2011 roku został okrzyknięty przez krytyków jedną z najlepszych familijnych produkcji ostatnich lat. Zrealizowany za 37 milionów dolarów film w samych tylko kinach uzyskał wynik blisko 100 milionów dolarów. Nic więc dziwnego, że trzy lata później doczekał się kontynuacji – „Mój przyjaciel delfin 2: Ocalić Mandy”.

Akcja „Mój przyjaciel delfin 2: Ocalić Mandy” rozpoczyna się kilka lat po wydarzeniach opowiedzianych w pierwszej części filmu. Winter żyje w akwarium morskim w Clearwater na Florydzie (CMA) otoczona troskliwą opieką pracowników. Niestety kiedy umiera Panama – przybrana matka Winter i jej najbliższa towarzyszka życia, delfin popada w depresję. Przepisy wyraźnie mówią, że delfiny nie mogą żyć w akwariach w samotności, a pracownicy CMA mają zaledwie 30 dni na znalezienia nowego towarzysza lub towarzyszki dla Winter. Jeśli im się nie powiedzie, delfin zostanie przeniesiony do innego akwarium. Niedługo potem do Clerwater trafia wyrzucony na plażę i poparzony przez słońce delfin – Mandy. Opiekujący się Winter doktor Clay Haskett (Harry Connick Jr.) i jego córka Hazel (Cozi Zuehlsdorff) mają nadzieję, że to właśnie ona zostanie nową towarzyszką Winter. Jednak władze CMA podejmują decyzję o wypuszczeniu ssaka na wolność.

Kiedy wydaje się, że nic już nie uratuje Winter przed przeniesieniem do innego akwarium, do CMA trafia kolejny uratowany delfin. Jest tak młody, że nie potrafi jeszcze sam polować i w związku z tym będzie musiał zostać w akwarium. Ponieważ jego obecność dawała wszystkim nadzieję na poprawę losu Winter, nazwano ją Hope (ang. nadzieja). Niestety pierwsze spotkanie morskich ssaków kończy się katastrofą. Zarówno Hope, jak i Winter panikują i muszą zostać rozdzielone. Jednak Sawyer Nelson (Nathan Gamble) – chłopak, który przed laty ocalił Winter życie i przekonał doktora Camerona McCarthy’ego (Morgan Freeman) do zaprojektowania sztucznego ogona dla delfina, nie zamierza się poddawać. Wkrótce odkrywa, co zdenerwowało oba zwierzęta…

Film „Mój przyjaciel delfin 2: Ocalić Mandy” – podobnie jak część pierwszą – wyreżyserował Charles Martin Smith, a główne role zagrali zdobywca Oscara Morgan Freeman („Siedem”), dwukrotnie nominowana do Złotego Globu Ashley Judd („Gorączka”), Nathan Gamble („Mroczny Rycerz”), Juliana Harkavy (serial „The Walking Dead”), laureat dwóch nagród Emmy Harry Connick Jr. („Dzień niepodległości”), Cozi Zuehlsdorff (serial „Mighty Med”), nominowany do Oscara Kris Kristofferson (trylogia „Blade. Wieczny łowca”), Julia Winter („Charlie i fabryka czekolady”) oraz Austin Stowell („Wielki Liberace”).

Historia Winter pokazuje ludziom, że nie warto tracić nadziei. W życiu każdego z nas zdarzają się okresy, kiedy wydaje nam się, że wszystko stracone i nie ma już nadziei na lepszą przyszłość. Ale jeśli uwierzysz, że dasz radę, to sobie poradzisz i jeszcze staniesz się lepszym człowiekiem, niż byłeś wcześniej. To przesłanie sprawiło, że pokochałem historię o Winter podobnie jak tysiące ludzi na całym świecie.

mówi aktor Nathan Gamble, odtwarzający w filmie rolę Sawyera Nelsona.

Na ekrany amerykańskich kin film wszedł 12 września 2014 roku, w pierwszy weekend odnotowując w kinach przychód w wysokości ponad 15 milionów dolarów. Film został ciepło przyjęty przez krytyków, a na swoich łamach chwaliły go m.in. opiniotwórczy dziennik „New York Times”, brytyjski „The Guardian”, „Washington Post”, „USA Today” oraz branżowe „Variety” i „The Hollywood Reporter”.

Q/Galapagos