Odejście Rosiego i Ekberg. Dwie ikony WŁOSKIEGO KINA nie żyją

Anita Ekberg była szwedzką aktorką i modelką, ale sławę przyniosła jej role w „Słodkim Życiu” Federica Felliniego i można ją uznać za jedną z ikon włoskiego kina. Natomiast Francesco Rosi to absolutna legenda bez którego włoskie kino nie byłoby takie samo.

Gwiazda "Słodkiego życia” z 1960 roku, arcydzieła światowego kina autorstwa Federico Felliniego, zmarła wieku 83 lat. Ekberg 1950 roku została Miss Szwecji i Miss Universe. Do historii przeszła sceną kąpieli w fontannie di Trevi. Jest to jedna z najsłynniejszych i najbardziej charakterystycznych scen w historii kina. Aktora jeszcze dwukrotnie wystąpiła u włoskiego meastro. Jednak role w "Klowniach", oraz "Wywiadzie" nie przykryły nigdy sceny z kultowego filmu. Ekberg została wybrana jedną ze 100 najseksowniejszych gwiazd w historii kina według magazynu "Empire" w 1995, zaś przygodę z kinem zaczęła dzięki Howardowi Hughesowi ( Martin Scorsese zrobił o nim film „Aviator” z Leonardo Di Caprio w głównej roli). W USA zagrała m.in. w „Kanciarzu z Mississippi”, „Chiński szlak” czy „Wojna i pokój”. Ostatni raz zagrała w serialu „Sekret kobiety” w 2001 roku.

Dziś zmarł też w Rzymie Francesco Rosi, który w 1972 zdobył Złotą Palmę na festiwalu w Cannes „Sprawa Mattei”. Dekadę wcześniej, w 1962, zdobył na festiwalu w Berlinie Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszego reżysera za biografię najsłynniejszego włoskiego banity Salvatore Giuliano. W 1963 dostał w Wenecji Złotego Lwa za obraz „Ręce nad miastem”. Z innych ważnych nagród dla Rosiego można wymienić zdobytą w 1958 o Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w Wenecji za „Wyzwanie”. Co ciekawe był to debiut reżyserski Włocha. Film opowiadał o szefie neapolitańskiej kamorry, Pasquale Simonettim.

Francesco Rosi znany był z tego, że jego filmy były mocno zaangażowane społecznie i historycznie. Rosi przeniósł m.in. na ekran opowieść Primo Leviego "Chrystus zatrzymał się w Eboli". Film opowiada o faszystowskich Włoszech pod butem Mussoliniego Reżyser chętnie piętnował korupcje i świat przestępczy. O ile w latach 1960-70 podejmował chętnie tematykę polityczną, o tyle w późniejszym okresie wolał ekranizować literaturę. Urodzony w Neapolu w 1922 roku filmowiec szlifował talentu u boku Luchino Viscontiego. W roku Rosi nakręcił znany film "Lucky Luciano", tym razem dotykając tematyki mafii w Nowym Jorku. W 1981 roku nominację do Oscara otrzymał za obraz "Trzej bracia". W 2012 roku wręczono mu weneckiego Złotego Lwa za całokształt twórczości. Jego ostatnim filmem był "Rozejm", z 1997 roku.

Q