Posłuchaj jeszcze raz HISTORII - albumu ELEKTRYCZNYCH GITAR

Płyta ta zawiera dziesięć utworów poświęconych historycznym wydarzeniom, których okrągłe rocznice przypadły w 2010 roku, ale nie tylko...

Do utworu pt. "Dywizjon 303" powstał teledysk nakręcony przez Yach Film. Ponieważ płyta ma wymiar historyczny i edukacyjny Elektrycznym Gitarom zależało na tym, aby dotarła do jak największej liczby odbiorców, a zwłaszcza młodzieży. Ważną okolicznością był również fakt, że w roku 2010 przypadła również 20-ta rocznica powstania zespołu.

Kolejnym singlem promującym płytę "Historia" była piosenka "Ucieczka 5:55". Kompozycja jest poświęcona pamięci starszego sierżanta Jana Kępy, zastępcy dowódcy strażnicy WOP w Pokrzywnej w woj. opolskim, który w marcu 1951 r. był organizatorem ucieczki do amerykańskiej strefy okupacyjnej grupy siedmiu żołnierzy. W chwili ucieczki Kępa miał 23 lata i dwa lata służby za sobą. Początkowo służył jako szeregowy żołnierz na granicy zachodniej, potem zaproponowano mu przejście do organów wywiadu i skierowano na półroczny kurs oficerów w Centrum Wyszkolenia MBP w Legionowie. Po ukończeniu kursu w październiku 1950 r. otrzymał przydział do strażnicy WOP w Pokrzywnej. Młody podoficer, nie mogąc pogodzić się jednak z pracą w wywiadzie, który werbował agentów do działalności na rzecz Moskwy, podjął próbę ucieczki z wojska w marcu 1951 r. przez zieloną granicę do Austrii. Został złapany przez polskie i czeskie KBW po kilkudniowym pościgu i skazany na karę śmierci przez rozstrzelanie. Wyrok wykonano 19 sierpnia 1951 r.

Szczególne jest również to, że płyta została dedykowana p. Bożenie Mamontowicz-Łojek:

Bożena Mamontowicz-Łojek była żoną mojego stryja, prof. Jerzego Łojka, historyka, który niezłomnie dążył do usunięcia białych plam z najnowszych dziejów Polski, takich jak sowiecka agresja 17 września 1939 roku i wynikająca z niej zbrodnia katyńska. Po jego śmierci w 1986 roku wzięła na siebie ciężar prowadzonej walki o prawdę o Katyniu. Była współzałożycielką Rodzin Katyńskich, pierwszą przewodniczącą Federacji Rodzin Katyńskich, prezesem Polskiej Fundacji Katyńskiej, sekretarzem Niezależnego Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej. Uparcie walczyła o ujawnienie wszystkich okoliczności mordu katyńskiego, dokończenia śledztwa, ukarania sprawców, uhonorowania pamięci ofiar. Zginęła w katastrofie smoleńskiej w drodze na uroczystości 70. rocznicy zbrodni katyńskiej

• powiedział Piotr Łojek w wywiadzie udzielonym Przemysławowi Zielińskiemu w 2011 roku.

Historia Elektrycznych Gitar ma kilka okresów. Lata 1977-1984 to czas pisania piosenek i amatorskiego muzykowania kilku znajomych w liceum i na studiach. Od 1985 do 1989 ponownie zbierali się oni w różnych składach, wykonując te utwory w konwencji rockowej, sporadycznie pojawiając się na estradzie. W roku 1990 grupa przyjęła obecną nazwę i rozpoczęła starania o promocje.

Dzięki emisjom radiowym zespół zdobył uznanie, zaczął regularnie koncertować i wydawać płyty. Od tego czasu jest stale obecny w polskiej popkulturze. Formuła Elektrycznych Gitar opiera się na tradycji polskiej piosenki autorskiej z wykorzystaniem pastiszu rocka, elementów kabaretu, poezji, jazzu i bluesa.

Większość repertuaru to piosenki z wieloznacznym tekstem wykonywanym niechlujnie z prymitywną oprawą muzyczną. Zespół znany jest też z piosenek filmowych. Zajmuje się również muzyka ilustracyjną, piosenkami innych, nieco zapomnianych polskich autorów oraz własnymi wersjami przebojów zagranicznych.

Do chwili wydania płyty "Historia" zespół sprzedał ponad 1,5 miliona płyt z czego 4 płyty osiągnęły status płyty platynowej. Zagrał około 1000 koncertów w Polsce, USA, Kanadzie, Niemczech, Litwie oraz Wlk.Brytanii, a takie utwory jak: "Jestem z miasta", ,"Włosy", ,"Dzieci", "Kiler", czy "Co Ty tutaj robisz" przeszły do kanonu polskiej muzyki rozrywkowej.

rep / WMP