LAIBACH interpretują "Warszawskie dzieci". Kontrowersja, czy artyzm?

Najnowsza płyta zespołu Laibach - słoweńskiej legendy muzyki industrialnej i szeroko rozumianej awangardy, przygotowana została na zbliżające się obchody 70. rocznicy Powstania Warszawskiego. Płyta zawiera trzy premierowe utwory. Do jednego z nich - piosenki „Warszawskie dzieci” - powstał również teledysk.

24 października 2014 r. materiał z płyty zostanie zaprezentowany podczas koncertu zespołu Laibach w ramach łódzkiego Festiwalu Soundedit.

Premiera płyty zespołu Laibach pt. „1 VIII 1944. Warszawa” odbyła się 10 lipca. Płyta jest EPką zawierającą trzy utwory: „WARSZAWSKIE DZIECI”, „ZOG NIT KEYN MOL” i „MACH DIR NICHTS DARAUS”. Ukazała się ona nakładem Narodowego Centrum Kultury w związku z 70. rocznicą wybuchu Powstania Warszawskiego. W ślad za płytą został opublikowany teledysk do utworu „Warszawskie dzieci” otwierającego wydawnictwo. Wyreżyserował go Karol Wasilewski we współpracy z Markiem Horodniczym (Narodowe Centrum Kultury). W klipie wykorzystano fragmenty filmu w reż. Jana Komasy pt. „Miasto `44”.

Zespół Laibach powstał w 1980 roku w przemysłowej miejscowości Trbovlje. Jego nazwa pochodzi od niemieckiej nazwy Lublany. Twórczość i publiczne występy formacji od samego początku wzbudzały kontrowersje i narażały muzyków na szykany ze strony władz ówczesnej Jugosławii. W połowie lat 80. XX w. zespół nawiązał kontakt z wytwórnią Cherry Red i tym samym wypłynął na szerokie wody. Jednak dopiero kontrakt ze słynną firmą Mute Records, mającą w swoim katalogu m.in.Depeche Mode czy Yazoo, doprowadził do uznania Laibach za alternatywną gwiazdę o światowym formacie. W sferze popkultury zespół zasłynął coverami słynnych utworów z list przebojów. Najbardziej znane to „Life Is Life” zespołu Opus, „Across The Universe” The Beatles i „Final Countdown” Europe.

fot. screenshot z YouTube

Trzeba przyznać, że projekt, który zrealizowano w ramach obchodów 70. rocznicy Powstania Warszawskiego jest zaskakujący formą i przekazem. „Warszawskie dzieci” w interpretacji Laibach mają w sobie tragizm, patos, romantyzm i ulotność wspomnień. Laibach pokazuje jednocześnie okrutną cenę, jaką przyszło zapłacić tamtemu pokoleniu, jak i niespotykany heroizm. Czy nie jest jednak tak, że Słoweńcy pozbawili kompozycję wiary, dobitności i werwy, wprowadzając do niej nutę pesymizmu i infantylizmu? Takie zarzuty mogą się pojawić, tak jak i dyskusyjność wyboru Laibach, jako zespołu godnego uczczenia tak ważnej, bo okrągłej rocznicy Powstania. Uwagi nie będę bezpodstawne, ale trzeba przyznać, że produkcja Laibach jest pozytywnym, popkulturowym ukłonem w stronę polskiej historii.

rep / Narodowe Centrum Kultury