NAJSZTUB pyta, Szatan odpowiada

Adam Darski niedawno na zagranicznym wyjeździe trafił za kratki i otrzymał z zespołem zakaz wjazdu do Rosji na 5 lat. Mainstreamowe media od chciały wzbudzić współczucie dla Darskiego, okazało się jednak, że w tym względzie Polacy poparli Rosjan. Co zatem robi Wyborcza, żeby poprawić wizerunek bluźniercy? Wywiad mający na celu oddemonizowanie diabła.

Na weekend czytelnicy Wyborczej otrzymali nie lada gratkę. Piotr Najsztub postanowił zadać kilka niewygodnych pytań Adamowi Darskiemu, które miały ukazać człowieka-artystę osaczonego przez nienawistnych chrześcijan. Spotkanie panów odbyło się w konwencji tego, które zostało ukazane w filmie w reżyserii Neila Jordana "Wywiad z wampirem". W amerykańskiej produkcji zmęczony schematycznością ludzkości demon-wampir utyskuje dziennikarzowi na swój trudny los. W konsekwencji widzowie zaczynają współczuć wampirowi w rytm kompozycji "Sympathy for the Devil"... Publicysta Najsztub identycznie kieruje swoje pytania, by wzbudzić współczucie dla Darskiego. Niezrozumiałego artysty, performera i ...filozofa.

Dowiadujemy się z rozmowy pana Piotra z panem Adamem, że ten ostatni też niesie swój krzyż, tylko, że odwrócony. Urodził się nie w tym kraju gdzie trzeba, ma wrodzone nawiązywanie do chrześcijaństwa i towarzyszy mu katolik pasożyt. Wręcz rzeczywistość rodem z "Paragrafu 22".

Jestem łatwym celem, bo stoję „na świeczniku”, a przecież zespołów tzw. obrazoburczych, które uprawiają muzykę radykalną, uderzającą w tzw. uczucia religijne, są w Polsce setki. Ale ja się uśmiecham do tego, że jesteśmy kreowani na największego wroga publicznego, że zespół powinien być zakazany. Każdy niesie swój krzyż, nawet ja.

Okazuje się, że bluźnierstwo jest podstawą do zostania męczennikiem... za promocję diabelstwa. Muzyk czuje się się w Polsce kamienowany i krzyżowany, świadomie w swej obronie, bluźni nadal. Do szatana zresztą odnosi się Adam Darski dosyć delikatnie, co zadziwia, gdyż w prasie zachodniej jest bardziej otwarty na rozmowy o swojej fascynacji. Tu figlarnie "puszcza oko, przecież to wszystko literacka "ściema" ...

Myślałem dwa dni temu o szatanie i gdzieś tam oczywiście Jezus, tak jak na kreskówkach, tutaj siedział na jednym ramieniu. Zastanawiałem się, skąd to uwielbienie, skąd ta celebracja właśnie tej czarnej strony i tych czarnych charakterów, bo one często są bohaterami naszych płyt, moich tekstów. I wpadłem na to, że żadna inna postać literacka nie wzbudza takich emocji. Człowiek ją wymyślił, opisał, żeby później w jej imię wywoływać wojny, zabijać, tworzyć, pisać etc. W tym kontekście szatan obok Jezusa konkurencji nie ma w żadnej mitologii, kulturze.

Piotr Najsztub stara się uczłowieczyć rozmówcę. Nakłania, by ten zdefiniował swój stosunek do szatana. Dowiadujemy się dzięki temu, że za fasadą krwawych, satanistycznych teledysków i tekstów utworów zespołu Darskiego, kryje się nie rogaty demon, ani nie freak, tylko... filozofia życia! Na pytanie: jak żyć panie Nergal? jak żyć? Otrzymujemy odpowiedź.

Moja wizja diabła jest dużo bliższa tej z poematów Micińskiego, Shelleya czy Miltona. W naszej muzyce, naszej twórczości szatan to jest bardzo konkretne narzędzie i bardzo konkretna metafora. Ja sam tego potrzebuję, tego archetypu, który działa na mnie bardzo motywująco i budująco. Powszechnie jest używany jako kozioł ofiarny ludzkich słabości, a moim zdaniem niesie ze sobą bardzo uniwersalne wartości. Hebrajskie Szeitan oznacza m.in. buntownika, ale też kogoś, kto zadaje pytania. Albert Camus, definiując człowieka, powiedział kiedyś: „Buntuję się więc jestem”. Dla mnie to jest bardzo ludzkie, nasze, moje. Jestem tak zżyty z tym, że to, o czym mówię, może się wydawać jakimś rodzajem obsesji, ale dla mnie to narzędzie do artystycznego funkcjonowania.

Z wywiadu dowiadujemy się również, że pan Adam płacze, wzrusza się, ma uczucia empatii, chodzi do kościoła ( co prawda wtedy, jak już nie ma w nim wiernych ), ciągle dojrzewa, jeździ Audi A5 ( całym w czarnym macie ) i eksploruje teorie hellingerowskie ( o zgrozo! ). Jak mu nie współczuć teraz uwiezienia w rosyjskim areszcie, ktorego ściany umazane były fekaliami? Ci wstrętni rosyjscy fundamentaliści chrześcijańscy, pozbawieni tolerancji...

Z wywiadu, przeprowadzonego w "kolesiowskim" tonie, przebija też prawdziwe oblicze rozmówcy, który nie kryje swojego nastawienia do chrześcijaństwa. Abstrahując... na koniec pozostaje jeszcze jedno pytanie w kontekście "Wywiadu z wampirem". Czy Piotr Najsztub oswoił już szatana, czy jak w filmie, dopiero czeka go niespodzianka?

GK / weekend.gazeta.pl