Dziś DZIEŃ MAMY. TOP 5 literackich matek

Matki. Są różne, bywają irytujące albo kochane, ale wszyscy przyznamy - są dla nas niezbędne. W literaturze motyw matki również jest niezwykle istotny, na tyle, że stają się one albo postaciami kluczowymi, albo zapadającymi nam w pamięć heroinami ostatecznie bohaterkami tła, które nadają życie całości. A jak to jest w literaturze? Oto nasze Top 5 Matek:

5. Cersei Lannister/Catelyn Stark

Tutaj musi być remis, bo obie bohaterki cyklu "Pieśń Lodu i Ognia" są zarówno matkami dobrymi jak i popełniającymi tragiczne w skutkach błędy. No, oczywiście wiadomo, że o wiele większą sympatię wzbudza nas matka Robba Starka aniżeli Joffreya Baratheona, jednak obie w pośredni sposób przyczyniają się do tragedii.

4. Katarzyna Iwanowna

Matka, a właściwie - macocha Sonii ze "Zbrodni i Kary" to tkwiąca w patologicznej relacji z mężem-alkoholikiem kobieta. Niby głośna i pełna żalu, a czuła, niby niestabilna a jednak starająca się być dobrą opiekunką. Jest to zdecydowanie jedna z ciekawszych postaci kobiecych u Dostojewskiego.

3. Pani Dulska

Gabriela Zapolska stworzyła bodaj najbardziej sugestywny obraz kobiety obłudnej jaki można sobie wyobrazić. Słowo daję, czytając "Moralność pani Dulskiej" zawsze mam ochotę napluć na papier. Despotka, prawie wariatka, gotowa zrujnować życie wszystkich członków rodziny, byleby tylko jakaś dziwacznie pojmowana "reputacja" jej rodziny była utrzymana. Mimo to nie jest żadnym autorytetem dla własnych dzieci. Jedyne co potrafi to terroryzowanie słabego męża. Kobieta, której nigdy nie chcecie znać.

2. Matki z Getta

Marek Edelman w "Zdążyć przed Panem Bogiem" opisuje wszelkie "odmiany" matek w okupowanej Warszawie. Z jednej strony mamy męczennice, gotowe oddać "numerek życia" swoim dzieciom, samemu będąc wysłanymi do obozów zagłady. Z drugiej mamy kobiety w desperacji i ze zwierzęcej potrzeby przeżycia dosłownie pożerające własne dzieci. Są więc u Edelmana zawarte matki wszelkie.

1. Maryja

Matka wszystkich matek, można rzec. Nawet jeśli wejdziemy w buty ateisty i potraktujemy Pismo Święte oraz osobę Maryi czysto literacko, to i tak staje się ona najbardziej tragiczną i najwspanialszą zarazem matką opisaną kiedykolwiek w literaturze. Maryja jest w Biblii matką radosną i oczekująca, potem matką nie pojmującą do końca roli syna (czyż nie mamy tu do czynienia z archetypem młodzieńczego buntu, w przewrotny sposób zawartego w niezrozumieniu matki wobec działań syna?), wreszcie matkę cierpiąca z powodu męczeńskiej śmierci własnego dziecka. Maryja to matka pierwsza i ostateczna, w postaci (osobie) której schodzą się ból, radość i miłość do ukochanego dziecka.

A wszystkim czytającym nas mamom życzymy wszystkiego najlepszego!