ZAREMBA we wSieci: Człowiek bez głowy, a nie zachwyca?

Czytam, że zobaczę „stare strachy w nowej Ameryce”. To o serialu „Jeździec bez głowy” z ulubionego kanału Fox. Lubię stare strachy, lubię nową Amerykę, lubię takie zderzenia.

I jeszcze piosenka o szatanie Rolling Stonesów na początku pierwszego odcinka. A jednak na razie dominuje wstrzemięźliwość. Ileż to razy dzieliłem się tu zachwytem nad sztuką nowego serialu, pokomplikowanego, czasem pokręconego, pełnego barokowych zakrętasów akcji. Co więc się dzieje, że mimo pochwalnych recenzji, kręcę nosem? Pomysły się wyczerpują? Ja jestem coraz bardziej wymagający.

Pomysł przeniesienia XVIII-wiecznego bohatera we współczesne czasy jest zawsze punktem wyjścia do smacznych skeczy. Sam wątek jeźdźca bez głowy pojawiającego się w miejscowości Sleepy Hollow to jeden z filmowych archetypów i nie stawiam tego jako zarzut. Obraz żwawy, dobrze grany. Więc co? Ano to, że zamiast być pochłonięty akcją, porównuję, zestawiam, przypominam sobie inne podobne wątki, postaci, zdarzenia, żarty. I odkrywam, że prawie niczego nie widzę po raz pierwszy, a co gorsza to, co się powtarza, gdzieś indziej było ciekawsze, dramatyczniejsze, czasem mądrzejsze.

A kiedy się dowiaduję, że jeździec jest tym z Apokalipsy, zaczynam ziewać. Co tam ziewać, zaczynam się rozglądać jak inżynier Karwowski w sali filharmonii, szukając dodatkowych podniet. I pytam siebie na przykład o coś takiego. Bohaterami są współcześni Amerykanie, mają być tacy, jakimi są naprawdę, to dopiero ich zderzenie ze światem dawnych legend, daje efekt. Ale jeśli są tacy, jak naprawdę, spotkanie bohatera z XVIII w., walczącego z postacią bez głowy, nie powinno ich dziwić. Przecież były o tym dziesiątki filmów. I nie tacy goście nawiedzali Amerykę. A cyborg Schwarzenegger z kolejnych „Terminatorów”? To już było tak dawno.

Nawet lepsze od „Jeźdźca bez głowy” seriale budzą we mnie chęć figlowania. Pojawił się w HBO „Detektyw”, ten z kolei niewiarygodnie ponury, o dwóch zestresowanych, choć na różne sposoby, gliniarzach, którzy na bezdrożach Luizjany tropią świra. Tu tajemnicy jest więcej, nie wszystko tak przewidywalne od początku. A ja i tak szukam podobieństw z tym, co wcześniej. Specjalnie odchudzony Mathew McConaughey i Woody Harrelson znakomici, a jednak nie do końca zachwycają. Choć zachwycać powinni, jak naszych dziadków Słowacki. Zamiast tego myślę, skąd znam grymasy twarzy Harrelsona.

Kto ogląda takie arcydzieła jak „Homeland”, „House of Cards” czy nawet „Zakazane imperium”, nie zadowoli się byle czym. Świat serialu zjada swój ogon po tak niewielu latach? Zawsze pozostaje nadzieja: w następnym odcinku zaskoczą. I tak się to kręci.

Piotr Zaremba (wSieci)

Już od 17 lutego br. w sprzedaży nowe wydanie odważnego tygodnika młodej Polski. W numerze między innymi: szachownica na kasku złotego Kamila Stocha, czyli honor polskich pilotów podniesiony z błota, kolejne fakty z życiorysu ex-gangstera – dziś redaktora naczelnego tygodnika opinii, kto w Platformie szykuje się by zastąpić premiera Tuska, a także raport – co naukowcy znaleźli na Marsie. Zespół redakcyjny tygodnika stale zasilają nowi autorzy. Swoje miejsce na łamach mają lubiani i cenieni przez czytelników „wSieci” Leszek Długosz, Jan Polkowski, Jan Pietrzak, Katarzyna Łaniewska, Maciej Pawlicki, Witold Gadowski, Łukasz Warzecha, Wiktor Świetlik, Piotr Skwieciński, Jerzy Jachowicz. Na czytelników czekają także stałe rubryki Mazurka i Zalewskiego, braci – Michała i Pawła Korsunów, Doroty Łosiewicz, Kamili Łapickiej, Krzysztofa Feusette’a, Łukasza Adamskiego, Ryszarda Makowskiego i Piotra Zaremby. Od kilku tygodni na łamach „wSieci” gości, znana czytelnikom m.in. z łamów „Gazety Polskiej” i portalu wPolityce.pl dziennikarka i publicystka Krystyna Grzybowska.

Nowy numer „wSieci” w sprzedaży od 17 lutego, także w formie e-wydania. Tygodnik „wSieci” jest też dostępny w nowych, wygodnych formatach EPUB, MOBI i PDF, które idealnie dopasowują się do urządzeń takich jak telefony, tablety  i czytniki e-booków. Szczegóły na http://www.wsieci.pl/e-wydanie.html.