Portal stopklatka.pl zebrał fragmenty recenzji, jakie pojawiły się w amerykańskich mediach przy okazji premiery filmu Władysława Pasikowskiego za oceanem. Okazuje się, że dawka ideologii w filmie jest tak mocna, że krytycy jawnie przemilczają wyraźne minusy warsztatowe filmu. W takich obrazach ideologia jest ważniejsza niż warsztat filmowca?
„Pokłosie” z angielskim tytułem „Aftermath” miało swoją nowojorską premierę w Jewish Centre Club 15 października.- przypomina portal, który również odnotowuje, że bilety zostały wyprzedane w mgnieniu oka. Portal zebrał recenzje filmu w kilku gazet. W opublikowanym w „The New York Times” artykule J. Hoberman zwraca uwagę na dyskusje, jakie wywołało „Pokłosie” w Polsce, przytaczając fragmenty artykułów ukazujących się w różnych polskich pismach. Isaac Zablocki w artykule dla „Huffington Post” wymienia „Pokłosie” pośród takich obrazów, jak „Lektor” Stephena Daldry’ego czy „Chłopiec w pasiastej piżamie” Marka Hermana, nazywając je filmami, które zmieniają sposób patrzenia na Holocaust – dzięki współczesnej perspektywie przybliżają go kolejnym pokoleniom, nie pozwalając o nim zapomnieć. Natomiast w recenzji z Filmmaking Review, Cate Baum napisała, że „Pokłosie” jasno błyszczy w morzu listopadowych premier filmowych w USA. Pasikowski zaskakuje od pierwszej minuty filmu – pisze. Recenzentka chwali również grę aktorską i zdjęcia przypominające atmosferę lat ‘80 w Europie Wschodniej. Historia napisana jest znakomicie – Polska staje się jednym z bohaterów, z osobowością, nastrojem i motywacjami – nie zawsze dobrymi. Polska ma swoją ciemną stronę. W odkrywaniu jej tkwi geniusz scenariusza. Ktoś, kto nic nie wie o historii tego kraju, z pewnością się nią zainteresuje. Wcześniej na festiwalu w Jerozolimie film „Pokłosie” w reżyserii Władysława Pasikowskiego został nagrodzony nagrodą Prezesa Yad Vashem, Avnera Shaleva.
Czytając recenzje w amerykańskim mediach trudno nie odnieść wrażenia, że recenzenci kładą szczególny nacisk na stronę ideologiczną filmu Pasikowskiego. Recenzje w „The New York Times” czy w „The Village Voice” skupiają się mocniej na dyskusji jaką film wywołał w Polsce, a nie stricte filmowych aspektach filmu. Recenzenci chętnie więc piszą o tym, że Polsce trudno się rozliczyć z antysemityzmem i przytaczają cierpiętnictwo Macieja Stuhra, który podobno jest atakowany za swoją rolę ( krytycy nie piszą, że szyderstwo z aktora wybuchło po jego kompromitujących wypowiedziach na temat historii Polski). Przy okazji przypominają, że film nawiązuje do „Sąsiadów” Jana Grossa, i pochwalił go sam Andrzej Wajda. Próżno jednak szukać w recenzjach dogłębnej analizy filmu. A ten przecież jest najsłabszym polskim filmem eksportowym ostatnich lat. W porównaniu do pięknej „Idy”, która również dotyka problemu antysemityzmu, film Pasikowskiego wygląda jak dzieło niedojrzałego i niedoświadczonego reżysera filmów klasy B.
Oceniając film zupełnie obiektywnie nie można przemilczać pełnego dziur scenariusza, nierównego aktorstwa i kiczowatej reżyserii, skądinąd dobrego reżysera, jakim jest Władysław Pasikowski. Porównywanie „Pokłosia” do spójnego narracyjnie i doskonale zagranego „Lektora” jest egzaltacją i przesadą. Niestety amerykańscy krytycy zamiast spojrzeć na dzieło z dystansem, dają się ponieść emocjom związanym z krzywdzącym i nieprawdziwym wizerunkiem Polski, jaki kształtują „historycy” pokroju Grossa. Pisałem w recenzji ”Idy”, że moim marzeniem jest by to subtelny, wyważony i piękny film Pawła Pawlikowskiego był zapamiętany jako polski głos dotyczący ciemniejszych kart z naszej historii. Obawiam się, że histeria krytyków za oceanem zniweczy te marzenia.
Łukasz Adamski
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/kultura/249471-poklosie-zachwyca-krytykow-w-usa-raczej-ideologia-w-nim-zawarta
Dziękujemy za przeczytanie artykułu!
Najważniejsze teksty publicystyczne i analityczne w jednym miejscu! Dołącz do Premium+. Pamiętaj, możesz oglądać naszą telewizję na wPolsce24. Buduj z nami niezależne media na wesprzyj.wpolsce24.
