CULT OF PERSONALITY dotyczy tylko epoki Reagana, czy także Obamy?

W 2006 roku konserwatywny „National Review” opublikował listę 50 rockowych piosenek wszech czasów. Postanowiliśmy się przyjrzeć tej niezwykłej liście, która zawiera utwory zupełnie z pozoru nie pasujące do konserwatyzmu.

Lista powstała w oparciu o dwa podstawowe kryteria: musiała to być kompozycja powszechnie znana oraz wyrażać w tekście tradycyjne, konserwatywne wartości. Jakie piosenki znalazły się w zestawieniu najbardziej znanego prawicowego pisma? Najciekawsze jest to, że mamy na niej wykonawców dalekich od pojęcia „konserwatysta”. Jednak ich utwory mówią co innego.

Według amerykańskiej prawicy skupionej woków „National Review” najbardziej konserwatywną piosenką wszech czasów jest „Won’t Get Fooled Again” The Who. To muzyka rockowa. Natomiast polityczne oświadczenia w heavy metalu stały się powszechne w późnych latach osiemdziesiątych, o czym świadczy utwór Metalliki „Disposable Heroes”, Megadeth „Peace Sells” i Living Colour „Cult of Personality”. Ta ostatnia kompozycja została umieszczona na miejscu 18. wspomnianej listy.

Living Colour / fot. materiały prasowe

Vernon Reid, gitarzysta zespołu Living Colour, chciał by tekst tego utworu skupił się na masowym oddziaływaniu niektórych światowych przywódców. Powiedział:

Myślałem o tym, jak Kennedy, Martin Luther King i Malcolm X byli bardzo przystojni. Mieli bardzo ważne rzeczy do powiedzenia, a ja myślałem, że to bardzo dziwne, że wyglądają jak modele, którzy są bardzo ważni politycznie i społecznie, ale również prezentują się jak idole.

_Living Colour - Cult Of Personality_

„Cult Of Personality” nie tylko zawiera zeppelinowski riff, ale też fragmenty przemówień 32-go prezydenta Stanów Zjednoczonych, Franklin Delano Roosevelta z 1933 roku, inauguracyjnej przemowy John F. Kennedyego z 1961 roku, a także przemówienia Malcolma X z 1963 roku. W tekście wspomniany jest Benito Mussolini, John F. Kennedy, Józef Stalin i Mahatma Gandhi. Kompozycja jest hard-rockową krytyką władzy państwowej.

„Cult Of Personality” był pierwszym singlem z ich debiutanckiego albumu „Vivid”, wydanego 14 lipca 1988 roku. Okazał się sukcesem. Kompozycja doszła do #13 na Billboard Hot 100 i #9 w notowaniu Record Rock Tracks Billboard. Zdobyła też nagrodę Grammy w 1989 roku. Teledysk do utworu otrzymał dwie MTV Video Music Awards za Najlepszy Teledysk i Najlepszy Debiut. „Cult” uplasował się na #69 na VH1 ‘s 100 Greatest Songs Hard Rock. Solowo gitarowe Vernona zajęło 87 miejsce na liście magazynu Guitar World „100 Greatest Solos”.

_Living Colour - Cult Of Personality (Live)_

Vernon Reid, założyciel grupy, wyróżnia kompozycję jako bardzo szczególną dla zespołu nie tylko ze względu na sukces komercyjny, ale także dlatego, że została nagrana bardzo szybko, w zasadzie podczas jednego podejścia. Najpierw powstał riff przy okazji zupełnie innego pomysłu, ale do końca sesji został osią zupełnie innego utworu, który stał się największym przebojem zespołu Living Colour.

_Living Colour - Cult of personality lyrics_

Chociaż tak muzyka, jak i tekst został napisany przez Vernona Reida, to wokalista Corey Glover postanowił wypowiedzieć się na temat „Cult Of Personality” dla magazynu Billboard, czy ten utwór może być ponownie aktualny w dobie prezydentury Obamy. Wyjaśnił:

Śpiewaliśmy o kulcie jednostki wokół Ronalda Reagana, dlatego zawsze mnie dziwi, kiedy ludzie mówią, ze jest jest teraz epoka nazwana „kult jednostki Obamy” i, że teraz nasze nagranie odnosi się także do kultu jednostki wokół Baracka Obamy. Można spojrzeć na to na tak wiele różnych sposobów iż pojawia się tak wiele perspektyw, że to wszystko traci sens po chwili. Kiedy teraz gramy tę kompozycję, nie myślimy o epoce Obamy, myślimy o nas wszystkich.

_Living Colour - Cult Of Personality from Guitar Hero 3_

Living Colour ponownie nagrał tę piosenkę do gry „Guitar Hero 3”. Zawiera ona szybszą solówkę. Pierwotna wersja ze względu na utratę praw autorskich nie mogła być wykorzystana w tym celu.

Grzegorz Kasjaniuk / Billboard