W 2006 roku konserwatywny „National Review” opublikował listę 50 rockowych piosenek wszechczasów. Postanowiliśmy się przyjrzeć tej niezwykłej liście, która zawiera utwory zupełnie z pozoru nie pasujące do konserwatyzmu.
Lista powstała w oparciu o dwa podstawowe kryteria: musiała to być kompozycja powszechnie znana oraz wyrażać w tekście tradycyjne, konserwatywne wartości. Jakie piosenki znalazły się w zestawieniu najbardziej znanego prawicowego pisma? Najciekawsze jest to, że mamy na niej wykonawców dalekich od pojęcia "konserwatysta". Jednak ich utwory mówią co innego. Otwieramy nowy cykl, w którym będziemy omawiać poszczególne konserwatywne piosenki rocka.
Według amerykańskiej prawicy skupionej woków „National Review” najbardziej konserwatywną piosenką wszech czasów jest "Won't Get Fooled Again" The Who. Na liście znalazło się też miejsce hitu The Offspring sprzed kilku lat - "Why Don't You Get A Job?" Na ósmym miejscu w zestawieniu znalazł się utwór Sex Pistols "Bodies", który redakcja uznała za "hymn antyaborcyjny".Na trzecim zaś mamy zaś „Symphaty for the Devil.
„Umieszczenie na liście konserwatywnych piosenek utworu o szatanie? Czy może być coś bardziej perwersyjnego?” Zapewne tak myśli wiele osób o poglądach prawicowych. Zbyt wielu muzyków nie ma oporów by zagłębiać się w satanistyczne treści i sączyć je nieświadomym często słuchaczom. Ten utwór ma jednak wymowę zupełnie inną. Otwierający słynną płytę Beggars Banquet z 1968 roku utwór znalazł się na 32 miejscu 500 utworów wszechczasów magazyny Rolling Stone. Inspirowany „Mistrzem i Małgorzatą” Bułhakowa utwór do dziś jest uważany przez wiele środowisk za satanistyczny głównie z jednego powodu. Otóż Mick Jagger wyśpiewuje w nim napisany wspólnie z Keithem Richardsem tekst z punktu widzenia szatana. I choć Jagger podkreślał w jednym z wywiadów, że napisał go pod wpływem poety Baudelaire, to ma on niewątpliwy wydźwięk uderzający w „Pana Ciemności”. Wystarczy wsłuchać się w jaggerowskie słowa najważniejszego upadłego anioła by dojrzeć w nich idealne podsumowanie natury szatana, którą znamy również z chrześcijaństwa.
Kim więc jest szatan w „Sympathy of the Devil”? To relatywista moralny, inspirator komunistów ( zabójca cara, destruktor Petersburga), kusiciel Jezusa Chrystusa, judziciel Piłata i w końcu morderca antykomunistycznych polityków braci Kennedy. Szatan z utworu The Rolling Stones odpowiada też za II wojnę światową i jest zadufanym w sobie narcyzmem. To również złodziej dusz i niszczyciel wiary w Boga, który od początku ludzkości sieje jedynie zło i zniszczenie. Warto po tym kątem wczytać się w słowa piosenki, która bardzo możliwe, że wbrew woli niegrzecznych chłopców z Wielkiej Brytanii może być stawiana jako przekaźnik konserwatywnych wartości. Sami Stonesi pewnie nie przejmują się odbiorem ich utworu. Keith Richards w swojej autobiografii „Życie” skrytykował słynny film Jeana Luca Goddarda, rejestrujący powstanie piosenki.
Film był kupą gówna-dziewice na barkach na Tamizie, krew, kiepskie sceny z braćmi, znanymi także jako Czarne Pantery, niezgrabne przekazywanie broni na złomowisku Battersa. (…) W połowie nagrań- są chyba jakieś odrzuty, na których można to zobaczyć- cały papier i sufit niezwykle szybko zajęły się ogniem. Poczuliśmy się jak na pokładzie „Hindenburga”. Ciężkie olinowanie zaczęło spadać z hukiem na ziemię, ponieważ przepalały się kable. Zgasły światła, pojawiły się iskry. A propos współczucia dla pierdolonego diabła. Wynośmy się stąd, do cholery. Ostatnie dni Berlina, uciekajmy do bunkra. Koniec. Fin.
pisał w swoim pogardliwym stylu Keith. Czy można jednak zbyć ten utwór jedynie wzruszeniem ramion?
Proszę pozwól mi się przedstawić,
Jestem człowiekiem bogactwa i gustu.
Bywałem w pobliżu długie, długie lata,
Ukradłem wiele ludzkich dusz i wiarę.
Stałem obok kiedy Jezus Chrystus
Przeżywał chwile zwątpienia i bólu
I dobrze się upewniłem, że Piłat
Umyje ręce i przypieczętuje Jego los
Miło mi cię poznać,
Mam nadzieje, że odgadniesz moje imię
Lecz tym, co cię intryguje,
Jest natura mojej gry
Kręciłem się po Petersburgu
Kiedy zobaczyłem, że nadszedł czas na zmiany
Zabiłem Cara i jego ministrów,
Anastazja krzyczała na próżno
Prowadziłem czołg,
W stopniu generała,
Gdy szalał blitzkrieg
i smród ciał.
Miło mi cię poznać,
Mam nadzieje, że odgadniesz moje imię
Lecz tym, co cię intryguje,
Jest natura mojej gry, oh tak
(woo woo, woo woo)
Obserwowałem z radością,
Jak twoi królowie i królowe
Walczyli przez dekady
Dla bogów, których stworzyli.
(woo woo, woo woo)
Krzyknąłem:
"Kto zabił Kennedych?"
Choć tak naprawdę
byłeś to ty i ja
(who who, who who)
Więc pozwól mi się przedstawić,
Jestem człowiekiem bogactwa i gustu
I ja zastawiałem pułapki na trubadurów,
Którzy zginęli, nim dotarli do Bombaju
(woo woo, who who)
Miło mi cię poznać,
Mam nadzieje, że odgadniesz moje imię, oh tak (who, who)
Lecz tym, co cię intryguje
Jest natura mojej gry, oh tak, zejdź na dół, kochanie (who who, who who)
Miło mi cię poznać,
Mam nadzieje, że odgadniesz moje imię, oh tak Lecz tym, co cię intryguje
Jest natura mojej gry
(woo woo, who who)
Tak jak każdy glina jest kryminalistą,
A wszyscy grzesznicy świętymi,
Jak początki są końcami,
Nazywaj mnie po prostu Lucyferem,
Gdyż potrzebuję nieco powściągliwości
(who who, who who)
Więc jeśli mnie spotkasz
Okaż nieco grzeczności
Nieco współczucia i smaku
(woo woo)
Wykorzystaj całą swą wyuczoną grzeczność
Albo poślę twą duszę na stracenie, um tak
(woo woo, woo woo)
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/kultura/249249-sympathy-for-the-devil-dlaczego-jest-to-konserwatywna-piosenka
Dziękujemy za przeczytanie artykułu!
Najważniejsze teksty publicystyczne i analityczne w jednym miejscu! Dołącz do Premium+. Pamiętaj, możesz oglądać naszą telewizję na wPolsce24. Buduj z nami niezależne media na wesprzyj.wpolsce24.