MILES DAVIS największy nowator w historii muzyki TOP 5 albumów

Prezentujemy skromny, ale jakże wspaniały pod względem artystycznym, wybór dokonań jednego z największych nowatorów w historii nie tylko jazzu, lecz muzyki w ogóle. Wśród prezentowanych pięciu płyt znalazły się trzy albumy studyjne z końcowego okresu twórczości Milesa Davisa oraz dwie ścieżki dźwiękowe.

Na początek mamy fenomenalny krążek "Tutu" z 1986 roku, nagrywany w Los Angeles i Nowym Jorku, na którym jednym z zaproszonych muzyków jest Michał Urbaniak. Oprócz niego grają tacy giganci jak Omar Hakim, Marcus Miller, Paulinho da Costa. Miles ujawnia tu swoje fascynacje R&B, popem i elektroniką. Tytuł był hołdem dla biskupa Desmonda Tutu, walczącego o równouprawnienie ludności czarnej w RPA, a jedna z kompozycji zadedykowana była Nelsonowi Mandeli.

Miles Davis - Tutu

Trzy lata później, w 1989 roku premierę miał materiał "Amandla", również nagrany z udziałem wielu gigantów jazzu (m.in. M. Miller, Al Foster, Kenny Garrett). Tutaj z kolei Miles skręcił bardziej w stronę fusion, funku i swingu, chociaż nie wyrzekł się elektroniki. Utwór "Mr. Pastorius" Davis zadedykował zmarłemu genialnemu basiście Jaco Pastoriusowi.

Miles Davis - Big Time

Trzeci w zestawie krążek studyjny to "Doo-Bop", wydany już po śmierci Milesa, w 1992 roku. Artysta zmieszał na nim elementy jazzu i hip-hopu, tworząc niesamowitą mieszankę. Na albumie wykorzystano technikę samplingu. Plyta została nagrana w styczniu 1991 roku, nie jest pewne, czy efekt finalny jest tym, który zaakceptował Davis. Jedno jest pewne, jest to zwrot w stronę hip-hopu.

Miles Davis - Mystery

Dwie ścieżki dźwiękowe w pudełku to "Music From Siesta" z 1987 roku oraz "Dingo", która trafiła do sklepów dwa miesiące po śmierci Milesa. Pierwszą rejestrowano w Nowym Jorku i Hollywood. Muzyka ilustruje film fabularny Mary Lambert z Ellen Barkin, Gabrielem Byrne'em, Jodie Foster, Martinem Sheenem, Isabellą Rossellini i Grace Jones. Milesowi w studiu towarzyszyli między innymi John Scofield i Marcus Miller.

Miles Davis - Submission

Kompozycje do australijskiego filmu "Dingo" Miles napisał wespół z Michelem Legrandem, ale co ciekawsze, w obrazie zagrał jedną z głównych ról. Australijski film w reżyserii Rolf de Heer'a opowiada o wędrówce John Anderson (granego przez Colina Frielsa ), przeciętnego faceta z pasją do jazzu. Wędrówka zaczyna się od jego domu w Australii, aż do jazzowych klubów Paryża, tam spotka się ze swoim idolem, trębaczem Billy Cross (grany przez Miles Davisa).

Miles Davis zmarł na udar mózgu 28 wrzenia 1991 roku. Jego grób znajduje się na Woodlawn Cemetery w Bronksie w Nowym Jorku.

GK / Warner Music Poland

Prezentowana kompilacja jest wyborem redakcyjnym. Wszystkie uwagi czytelników pokazują, że twórczość Milesa Davisa ciągle wzbudza żywe zainteresowanie. Nie dyskredytujemy fonograficznego dorobku Davisa z żadnego okresu jego twórczości. Przełom lat 50. i 60. oraz 60. i 70. to fascynujący czas w jego muzykowaniu. Ukazaliśmy jednak schyłek jego działalności, który pokazuje go, jako muzyka poszukującego, łamiącego zasady obowiązujące w środowisku jazzowym. Wychodził poza hermetyczne ramy, które blokowały jazzmanów na inne środowiska muzyczne - na zasadzie wyższości jazzu nad innymi gatunkami. Tak jak nie wiemy, czy możliwe było nagranie wspólnej płyty z Hendrixem, bo ten nagle zmarł tragicznie, tak też niestety nie będziemy wiedzieć jakie kolaboracje stylistyczne byłyby jeszcze udziałem Milesa. Może genialna płyta była jeszcze przed nim? Dlatego fascynujące jest pokazanie go w okresie przed śmiercią, a to, że jego płyty wydawała taka, a nie inna firma, to już na to wpływu nie mamy. Dziękujemy za merytoryczne uwagi - redakcja.