KNOPFLER sułtan swingu z doktoratami brytyjskich uczelni

Najpierw zadbał o swoją edukację, potem postanowił spróbować kariery muzyka - wyszło mu jedno i drugie. Nie patrzył na mody, grał swoje, choć nie zawsze podobało się to fanom i grającym z nim muzykom. Mark Knopfler wystąpi 8 maja w Łodzi.

Wystarczyło jedno nagranie by stać się herosem gitary i sławą grającą na równi z B.B. Kingiem, czy Bobem Dylanem. "Sultans Of Swing" nagrane z Dire Straits w 1978 miało wszystko, czego potrzebuje piosenka, by stać się klasykiem. Konkretna piosenka z idealnym, oryginalnym solo gitarowym. Dlaczego akurat ona została wydana na singlu w 1979 roku, a nie np. "In The Gallery", która rwanym graniem na gitarze nawiązywała do reggae? Być może zadecydowała żwawsza rytmika "Sultans Of Swing". Na pewno debiutancka płyta "Dire Straits", która nie miała dużych nakładów na promocję, swoje powodzenia zawdzięcza w dużej mierze też i przypadkowi. Był to czas zmierzchu muzyki punk i disco - słuchacze potrzebowali czegoś świeżego, czystego, bez blichtru, z prostym, przekonującym tekstem. Mark Knopfler korzystając z muzycznej tradycji trafił w zapotrzebowanie i to od razu na różnych kontynentach, w tym najbardziej opiniotwórczym, amerykańskim.

Dire Straits - Sultans Of Swing

Jak to się stało, że muzyka zespołu, który wydał zaledwie sześć płyt, jest ciągle popularna, a były lider gra solowe koncerty przy wypełnionych salach? Zadecydowały o tym trzy pierwsze płyty Dire Straits: "Dire Straits", "Communique" i "Making Movies" wydane latach 1978-1980. Choć faktycznie - dwie pierwsze stały się esencją stylu, a trzecia popłynęła już na fali. Stanowią one kanon historii muzyki - tego mistrzostwa Mark Knopfler już nigdy nie przeskoczył. Nałożyły się na to dwie sprawy: odejście z zespołu gitarzysty rytmicznego Davida Knopflera ( David i Mark tworzyli niezwykle zgrany duet gitarowy i wokalny ) i zmiana przez Marka gitary z Fendera Stratocastera, na Gibsona ( co prawda na pewien czas, ale odbiło się to na brzmieniu zespołu - muzyka straciła na lekkości, była mocniejsza riffowo ).

Dire Straits - Money For Nothin

Choć płyty "Love over Gold" ( rozbudowana wręcz art rockowo, z dominującymi instrumentami tła - wibrafon i syntetyzatory ), "Brothers in Arms" ( pomimo olbrzymiej popularności nierówny stylistycznie i aranżacyjnie - nawet pretensjonalny jak w kompozycji "Walk of Life") i "On Every Street", który niebezpiecznie zbliżał się do estetyki Chrisa Rea i muzyki country. Były jednak próby nawiązania do przebojowości poprzedniej płyty - nagranie "Heavy Fuel" miało powtórzyć sukces "Money For Nothin", ale było zbyt bliźniacze. Na tej ostatniej płycie Dire Straits z 1991 roku uwidoczniło się pewne solowe zacięcie Knopflera, które doprowadziło w rezultacie do rozpoczęcia solowej kariery.

Dire Straits - Heavy Fuel

Późniejsze solowe płyty i muzyczne spotkania z Emmylou Harris, czy Chetem Atkinsem pokazały słuszność decyzji Knopflera o solowej karierze. Z Dire Straits nie można już było niczego wyciągnąć, a talent gitarowy Marka miał jeszcze wiele do zaprezentowania. Tu już nikt nie mógł mu nic zarzucić, całkowicie brał odpowiedzialność za siebie. Każda z jego płyt, bądź nawiązująca do country, bądź będąca ukłonem w stronę swojego gitarowego idola - Atkinsa, była swego rodzaju pochwałą gry na gitarze - mistrzowskiej gry.

Mark Knopfler - What It Is

Knoplfer ma wykształcenie nie tylko naukowe, ale także muzyczne: trzymał trzy muzyczne doktoraty honoris causa – w 1993 r. z University of Newcastle, w 1995 r. z University of Leeds oraz w 2007 r. z University of Sunderland.

Jeden z koncertów promujących ostatnią płytę Knopflera "Privateering" odbędzie się w Polsce, 8 maja 2013. W 2012 wybiło dokładnie 20 lat od kiedy Dire Straits zagrali swój ostatni występ.

Grzegorz Kasjaniuk