Drugi solowy, a pierwszy album artysty z Nigru Omary „Bombino” Moctara dla renomowanej wytwórni Nonesuch. Płyta „Nomad” wypełniona jest kapitalnymi solówkami gitarowymi i afrykańskimi elementami etnicznymi.
Krążek „Nomad” wyprodukował nagrodzony Grammy producent i muzyk The Black Keys, Dan Auerbach. Nagrania tuzina piosenek na krążek „Nomad” odbyły się w należącym do Dana Auerbacha studiu Easy Eye Sound w Nashville latem 2012 roku. Bombino i paru członków jego zespołu wparli znakomici muzycy sesyjni.
Muzyka zawarta na płycie to niesamowita, pełna nieskrępowanej energii mieszanka rocka, blues rocka i afrykańskich elementów etnicznych. Do promocji wybrano nagranie „Azamane Tiliade”.
_Bombino - Azamane Tiliade_
Wszystkie kompozycje są autorstwa Bombino. Dan Auerbach poza dbaniem o brzmienie zagrał też na gitarze basowej w kawałku „Niamey Jam”. Teksty piosenek opowiadają o miłości, tęsknocie, a także trudach nomadycznego życia, które wiodą Tuaregowie, afrykański lud, do którego artysta też się zalicza. Sam niejednokrotnie musiał wędrować wraz z rodziną, aby uniknąć prześladowań ze strony rządu Nigru (w trakcie jednej z rebelii zginęło paru muzyków z jego zespołu).
_Bombino - The Story of „Nomad”_
Właśnie podczas jednej z wędrówek Bombino odkrył gitarę i zaczął uczyć się na niej grać. Później zgłębiał tajniki instrumentu z pomocą czołowego gitarzysty wywodzącego się z Tuaregów, Haja Bebe, do którego zespołu następnie dołączył. Właśnie wtedy zyskał przydomek Bombino, który jest wariacją na włoskie słowo „bambino”, czyli małe dziecko. Idole Omary to Jimi Hendrix i Mark Knopfler.
_Bombino - Amidinine_
Wpływy legendarnych muzyków słychać w grze artysty z Nigru, który zdążył już zachwycić wielu słuchaczy poza Afryką. „W prostocie jego muzyki kryje się wielka siła” – napisał recenzent BBC Music.
Dwa lata temu, gitarzysta i wokalista Omar „Bambino” Moctar dał się poznać debiutanckim albumie solowym, „Agadez”. Zadziwiające, że Tuareg formowany przez guru saharyjskiego gitarowego rocka wszedł do światowego showbiznesu. Zrobił to nieświadomie, gdyż muzyka miała być dla niego odskocznią od ciężkiego życia. Na debiucie „Agadez” udowodnił już, że potrafi korzystać z bogatej palety gitarowych dźwięków. Jego dźwięk jest luźny, ale pomysły melodyczne są zwinięte, jak struna gitary.
_Bombino - Imuhar_
Na drugim albumie solowym „Nomad, Bombino” (premiera 15 kwietnia) Omar skorzystał w pełni z połączenia muzyki etnicznej z rockiem i bluesem. Dan Auerbach produkując ten album tchnął w niego elementy nieskrępowanej trudami życia nomadów melodii. Zostały one rozmyte, a luźne i brzmienie charakterystyczne dla Black Keys zostało połączone z pojedynczą fakturą miodowo-chropowatego głosu Bombino.
_Bombino - Ahulakamine Hulan (He Greets You Fondly)_
Urodzony w północnym Nigrze w 1980 roku, Bombino jest etnicznym Tuaregiem, członkiem koczowniczego plemienia rozłożonego w całej Saharze i na granicach kilku krajów. Jej członkowie jako mniejszości etniczne są prześladowani i często mordowani. Nie są w stanie wywalczyć sobie suwerenności, tym bardziej, że susza i dwie krwawe wojny zmusił społeczność do emigracji. W efekcie konflikt wykorzystywany jest przez islamistów do tworzenia bojówek rebelianckich. Jako młodzieniec Bombino uciekał wraz z rodziną - najpierw do Algierii i Libii - potem wrócił do Nigru. Po buncie Tuaregów przeciwko rządowi Nigru w 2007 roku, Bombino uciekł do Burkina Faso. W wyniku wyborów w 2011 roku nowym prezydentem republiki Nigru został wieloletni lider opozycji Mahamadou Issoufou. Po tych wyborach Omar ponownie wrócił do kraju.
_Bombino - Mahegagh (What Shall I Do)_
Te doświadczenia ukształtowały go jako artystę. Bombino czasami śpiewa miłosne piosenki, jednak większość jego tekstów bezpośrednio dotyczą tożsamości Tuaregów. Śpiewa o poszukiwaniu jedności wśród rozrzuconych społeczności Tuaregów („Adinat”) i wszechobecnych, palących problemach życia na pustyni - w „Her Tenere ” i „Aman”.
O ile jednak kwestie polityczne, które zajmują Bombino mogą się okazać obce fanom w Ameryce, czy Europie, to jego brzmienie i styl są niezwykle pociągające, oryginalne w interpretacji w skali światowej. Wszystkie piosenki na tej niesamowitej płycie, pełnej kapitalnych solówek gitarowych, zaśpiewane są w języku Tuaregów, tamaszek.
Grzegorz Kasjaniuk / Warner Music Poland
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/kultura/247906-bombino-rockowe-piesni-nomada-w-jezyku-tuaregow
