Premiera nowej płyty DEPECHE MODE. TOP 5 utworów z wielkich poprzedniczek DELTA MACHINE

Na ten dzień czekały miliony „depeszowców” na całym świecie. Już jutro na półki sklepów muzycznych trafi nowa płyta kultowego tria z Basildon „Delta Machine”, która jest już 13 albumem studyjnym w jego dorobku.

Depeche Mode to bez wątpienia znak rozpoznawczy pewnej epoki. Dave Gahan nie musiał umierać , aby zespół stał się prawdziwą legendą, pełniąc rolę, analogiczną do tej, jaka przypadła kapelom spod znaku The Beatles, The Doors, The Rolling Stones czy Nirvana. Co ciekawe, właśnie ten ostatni zespół – choć prezentował zupełnie inną muzykę – naśladował Gore'a i spółkę w próbie dotarcia z kompletnie alternatywną, niezależną twórczością do mas.

Depeche Mode na przestrzeni lat ugruntowało sobie pozycję „jedynego w swoim rodzaju” zespołu. Supergrupy, która gra unikatowy pop (a może raczej rock albo muzykę elektroniczną?), będący twórczością nie do podrobienia, chociaż i tak zespół doczekał się rzeszy średnich – jak to zwykle w przypadku kopistów bywa - naśladowców (wystarczy wymienić chociażby węgierski zespół Bonanza Banzai).

Jednak zanim do tego doszło, grupa przeszła prawdziwą metamorfozę: od słodkich dzieciaków z małego angielskiego miasteczka, grających new romantic (co słychać szczególnie na pierwszych płytach zespołu: „Speak and Spell” z 1981 r. i „A Broken Frame” z 1982 r.) po synthpopowych mistrzów w skali światowej, z niezwykłą swobodą balansujących na granicy industrialu („Construction Time Again” z 1983 r. czy „Some Great Reward” z 1984 r.) i tradycyjnych rockowych form („Songs of Faith and Devotion” z 1994).

Niestety ostatnie płyty Depeche Mode nie umywały się pod względem artystycznym do swoich wielkich poprzedniczek (wyłączając może „Playing The Angel” z 2006 r.). Wielu fanów miało za złe muzykom, że po odejściu Alana Wildera nie potrafili wtłoczyć kompozycji Martina Gore'a w odpowiednie ramy. Zdaniem miłośników brytyjskiego zespołu ostatnie produkcje to tylko odcinanie kuponów od wcześniej zdobytej popularności, tyle, że wciąż na bardzo wysokim poziomie.

Czy taką tendencję potwierdzi „Delta Machine”? Po zaprezentowaniu kilku utworów z nowej płyty, można spotkać się z rozmaitymi – diametralnie różnymi od siebie – opiniami słuchaczy. Jeśli chodzi o kwestie wizualne, można zauważyć pewien sentyment do lat świetności. Zespół znowu nawiązał współpracę z fotografem Antonem Corbijnem, a teledysk do promującej album piosenki „Heaven” przywołuje na myśl dobrze znane elementy mrocznego emploi Depeche Mode.

Tak oto Dave Gahan, Martin Gore i Andy Fletcher w towarzystwie muzyków sesyjnych grają w scenerii opuszczonej katedry. Nie jest to jedyny religijny akcent z posmakiem prowokacji. W teledysku pojawia się figura Matki Bożej, której twarz przysłania biała maska, będąca atrybutem innych postaci pojawiających się w klipie. Dla odwiecznych fanów „depeszów” nie jest to zaskoczenie. Takie wątki pojawiały się choćby w teledysku „I Feel You”, gdzie w scenerii z Dzikiego Zachodu również można było zobaczyć figurę Niepokalanej, a nawet stułę z literami… „DM”. Podobnie, jak dyskretny erotyzm, którego nie brakuje również w „Heaven”.

Jeśli chodzi o sprawy stricte muzyczne, dla jednych album będzie prawdziwym powrotem do korzeni, inni wieszczą kolejny „odlot” Martina Gore'a, jaki zaprezentował chociażby na płycie „Exciter” z 2000 r. (tyle, że w nieco innym kierunku , niż zalatujące chill outem wydawnictwo z końca XX w.).

A jak będzie? Fani zespołu przekonają się już jutro. Póki co, „enjoy the silence”...

---

TOP 5 UTWORÓW Z POPRZEDNICH PŁYT DEPECHE MODE

---

„Stripped” z płyty „Black Celebration” (1986)

---

„Never Let Me Down Again” z płyty „Music for the Masses” (1987)

---

„Enjoy the Silence” z płyty „Violator” (1990)

---

„I Feel You” z płyty „Songs of Faith and Devotion” (1994)

---

„Precious” z plyty „Playing The Angel” (2006)

---

Aleksander Majewski