Kościół naszym domem: skała, która przetrwa wszystkie burze dziejów

W takiej chwili oprócz zaskoczenia, pojawia się też zwątpienie, a nawet rodzący się z niego strach. Nie wolno się im zwieść. Trzeba pamiętać, że Jezus Chrystus nas zapewnił, że Kościół to skała, która przetrwa wszystkie burze dziejów. Jesteśmy silni wiarą i mocni modlitwą, także w pieśni.

W takim momencie wartościująca i pokrzepiająca ducha jest lektura Pisma Świętego.

Nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha" (Ef 2,19-22).

Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie (Ef 5,25).

Jesteśmy bowiem współpracownikami Boga, a wy jesteście uprawną ziemią Bożą, budowlą Boga. Dzięki udzielonej mi przez Boga łasce położyłem fundament jako zręczny architekt, ale buduje ktoś inny. Niech każdy jednak patrzy na to, jak buduje. Nikt bowiem nie może położyć innego fundamentu, oprócz tego, który już został położony, a jest nim Jezus Chrystus (1Kor 3, 9-11).

Jak miłe są przybytki Twoje, Panie Zastępów! Dusza moja pragnie i tęskni do przedsieni Pańskich. Moje serce i ciało radośnie wołają do Boga żywego... Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, nieustannie Cię wychwalają (Ps 84)

Chrystus Pan to "Syn, który jest nad swoim domem; Jego domem my jesteśmy" (Hbr 3,6; por. 10,21)

Kościół to wspólnota, za którą jesteśmy współodpowiedzialni. Powinniśmy go współtworzyć i budować, tak jak w wizji, o której pięknie mówił św. Bazyli:

We wszystkim należy stawiać wspólnotę ponad samotność. We wspólnocie człowiek mniej krąży wokół samego siebie, a bardziej kieruje wzrok ku swojemu bliźniemu. Nie dąży w niej tylko do spełniania własnych pragnień, lecz do spełniania życzeń innych ludzi. Ujawnia mu się głębszy sens życia i zostaje obdarowany większą radością. We wspólnocie łatwiej spotkać Boga.

W nagłej zalewie pustych dysput, które toczą się teraz w mediach na temat decyzji Benedykta XVI módlmy się za Ojca Świętego i Kościół Święty.

GK