KOEHLER o szokującej POKUSIE: Erotyczność w filmie Danielsa jest dusząca, jak wyziewy ze swampów

Były dyrektor TVP Kultura pisze o nowym filmie „Pokusa” Lee Danielsa, który jego zdaniem może „utonąć w historii” jak zejdzie z ekranów kin. Film już wzbudził szok z powodu odważnej sceny z Nikole Kidman.

Krzysztof Koehler pisze w serwisie portalfilmowy.pl, że pasuje mu polski przekład tytuły nowego filmu Lee Danielsa, który wcześniej nakręcił porażające „Hej, skarbie”.

„The Paperboy” wskazuje na gazeciarza, jakby głównego bohatera filmu, ale ja nie wiem wcale, czy głównym bohaterem jest gazeciarz, choć gazeciarzy jest w filmie sporo. Gazeciarzem jest ojciec obu braci, gazeciarzem są poniekąd obaj synowie (starszy – Matthew McConaughey - piszący, młodszy – Zac Efron - roznoszący), gazeciarzem jest czarnoskóry współpracownik starszego (David Oleyovo). Za to gazeciarką na pewno nie jest Nicole Kidman, która w filmie gra dosyć niesamowitą rolę, której aż boję się nazwać, tak jest ona niejednoznaczna i poplątana, ani tym bardziej gazeciarzem nie jest John Cusack, który w "Pokusie" stworzył dosyć obleśną, immoralną i w sumie przerażającą postać „człowieka z bagien”-

zauważa Koehler. Zdaniem publicysty nie o gazeciarza chodzi w filmie. Bohaterem obrazu jest właśnie „pokusa” a właściwie „pokuszenie”.

A jeszcze bardziej „pożądanie”, czyli po naszemu mówiąc „chuć”. Ona staje się motorem, ale i przyczyną cierpień, upokorzeń, a nawet destrukcji większości filmowych bohaterów. Do końca nie wiemy, czemu Nicole pisze listy do więzienia? Szuka absolutnej miłości? Czy czasem nie marzy jednak o „prawdziwym facecie”. A może, będąc osobowością niestabilną emocjonalnie, potrzebuje jakichś jednak relacji chorych, ale naznaczonych agresją? A starszy brat, który okazuje się homoseksualistą? Czy nie wykazuje też swego rodzaju obsesji na punkcie homoerotyki, która sprowadza na niego (zapewne chciane i prowokowane) cierpienia? A ojciec braci, od którego (do innego) dawno odeszła żona, a teraz widzimy go w jednej ze scen z nową przyszłą żoną, która masuje leżące na biurku jego stopy odziane w czarne skarpetki, ale nie jest to początek dnia pracy i sporo zapewne już w butach nachodził się był nasz bohater w srogim upale? A młodszy z braci? Porządnie wkręcony w tandedny seksapil Nicole; ba: jemu, co jakoś przypominało mi spektakle naszego Warlikowskiego, reżyser nakazuje sporo paradować w slipkach, byśmy się mogli (kto lubi) napawać jego (aktora) męskim wdziękiem? A to się przeciągnie, a to w gatkach paradował będzie po domu, a to tańczył będzie w deszczu z Nicole, a to przytuli się do barczystych pleców Murzynki-opiekunki-służącej, które zapewne pełni wobec niego funkcję zastępczej matki…

pisze publicysta. Seksualność filmu Danielsa wpisuje się według Koehlera w południowy klimat USA, gdzie toczy się akcja filmu. Autor tekstu uważa, że erotyczność filmu ma swoje znaczenie z uwagi na preferencje seksualne reżysera filmu.

Niestety, jak to zwykle bywa w przypadku sztuki gejowskiej (bo reżyser jest zadekretowanym gejem, w jednym z wywiadów mówi: „Moje korzenie, moje DNA i wszystko co wiem wynika z tego, że jestem Afro-Amerykaninem i gejem”) owa erotyczność oznacza niespełnienie, pewien rodzaj z jednej strony nienasycenia, z drugiej rozczarowania płynącego z pożądania. Wypalenie i odczucie jeszcze większego niepokoju, a zarazem też narastająca kolejna fala pożądania.

zauważa Koehler, który dodaje, że erotyczność w filmie Danielsa jest dusząca.

Nie ma mowy o szczęściu. Nie ma mowy o spełnieniu. Ta spirala, wydaje się nie mieć końca. Erotyczność jest dusząca, jak wyziewy ze swampów: towarzyszy jej przemoc, jakiś rodzaj dzikości, znajdowania się poza normami, którymi kieruje się społeczeństwo. […] Ze swampów śliskiego jak wąż, wciągającego jak bagna, wabiącego pokuszeniem pożądania nie tak łatwo jest się wydostać na suche i jasne przestrzenie. Trzeba jakiejś pracy. Ucieczka czy przeniesienie się do miasta nie jest rozwiązaniem. Swampy bowiem można nieść w sobie.

Cały tekst na portalfilmowy.pl