Bezdomna gwiazda Hollywood? Niesamowita historia Radiomana

„Polska The Times” drukuje niezwykle ciekawy tekst Tima Teemana o jednym z najbardziej oryginalnych statystów w Hollywood, który doczekał się własnej biografii. Tytułowy bohater filmu dokumentalnego "Radioman" to były bezdomny nowojorczyk, który po mieście porusza się zdezelowanym 40-letnim rowerem i zna się z wieloma cele brytami. Radioman ma 62 lata, "ale czuje się jak 35-latek". Kręci się wokół stołów z jedzeniem na planach filmowych, a o tym, gdzie powstają filmy, dowiaduje się z ogłoszeń na słupach lub plotek. Zna go Tom Hanks, który mówi, że Radioman jest instytucją kulturalną. Clooney dodaje, że każdy nagrywający w Nowym Jorku wie kim jest Radioman. Według Robina Williamsa jest on zaś symbolem tego miasta.

Kim jest Radioman? Naprawdę nazywa się Craig Castaldo, ale nienawidzi tego nazwiska, dlatego gdy już musi, przedstawia się jako Schwartz, bo "wcale nie wygląda na Włocha, a raczej na Żyda". Radioman dorastał na Brooklynie; jego ojciec był operatorem maszyn i związkowcem, matka modelką, której nie powiodło się w teatrze. Jak twierdzi, był "szczęśliwym dzieciakiem". Przez dwadzieścia kilka lat mieszkał z rodzicami, ale potem nie chciał przenieść się z nimi na Florydę, dlatego zamieszkał na ulicy, m.in. pod Penn Station. Filmowa kariera "Radiomana" zaczęła się, gdy na ulicy, na której pomagał sprzedawcy gazet, kręcono serial detektywistyczny "The Equalizer" z Edwardem Woodwardem w roli głównej. Któregoś dnia Radioman zaproponował innemu bezdomnemu piwo. Bezdomnym okazał się Bruce Willis, który kręcił "Fajerwerki próżności". Ksywa "Radioman" przylgnęła do niego za sprawą radioodbiornika, który nosi na szyi. Kilkukrotnie pojawił się w gościnnej roli w amerykańskim serialu "Rockefeller Plaza 30". Film dokumentalny ukazuje jednak drugie oblicze mężczyzny. Celebryci, którzy rozpływają się w zachwytach w wywiadach, traktują go na co dzień paskudnie.

Anne Hathaway uchyla okno limuzyny tylko po to, by powiedzieć, że nie może z nim rozmawiać. Woła "Penélope!" na widok samochodu, którym jedzie Penélope Cruz, i tańczy taniec z filmiku promującego Oscary. - Im chodzi tylko o brudy. Ja tu jestem, bo z nimi pracowałem - mówi, patrząc na robiących zdjęcia paparazzi. W rzeczywistości tylko Jude Law i Clooney zdobywają się, by uczciwie, twarzą w twarz porozmawiać z "Radiomanem". Robert Downey Jr. niewyraźnie pyta, czy ma zdjęcia z autografem, o jakie prosił. Możliwe, że Meryl Streep szczerze go lubi ("Jesteśmy razem od 30 lat"). Tu jednak rodzi się pytanie: skoro celebryci tak za nim przepadają, dlaczego nikt nie pomógł mu wyjść z nędzy? Cóż, to oczywiste, że kochają go jako barwną osobowość, tylko że "Radioman" to człowiek z delikatną fizycznością i psychiką: potrzeba mu czegoś więcej niż ich uznanie.

czytamy w gazecie. Najgorsze w całej historii jest to, że Radioman, mimo licznych ról i pochwał ze strony celebrytów wciąż jest bezdomny. Czy film dokumentalny zmieni jego los? Można zapytać o to dlaczego do tej pory nie pomogli mu skrajnie bogaci celebryci. Pierce Brosnan zlitował się nad bezdomnym i dał mu…zegarek Jamesa Bonda. A inni? Zapraszali go na festiwale i chwalili się znajomością z oryginałem z Hollywood. Czy ktoś kupił mu malutkie mieszkanko? Czy ktoś zapewnił mu codzienny posiłek. Oj tak! Producenci filmu z nim w roli głównej dali mu kilka posiłków. Jednak Radioman nie doczekał się umowy, gwarantującej pieniądze w razie sukcesu. Jeśli tak będzie, producenci "jakoś się z nim dogadają".

Może film o nim powinien robić lewak Michael Moore? Ciekawe czy ten kochający Fidela milioner zapłaciłby honorarium Radiomenowi? Hollywood jest zawsze otwarte na pomoc bliźnich. Szczególnie wtedy, gdy trzeba walczyć z kapitalizmem.

Ł.A/Polska The Times