KARNE CZY BOSKIE? Wokół książki Rémiego Brague'a „Prawo Boga”

Teologia Polityczna, Ośrodek Kultury Francuskiej i Studiów Frankofońskich UW oraz Instytut Francuski zapraszają na dyskusję KARNE CZY BOSKIE? wokół ksiazki Rémiego Brague’a „Prawo Boga” z Prof. Rémim Brague’iem,  a także: ks. Prof. Franciszkiem Longchamps de Berier, dr Tomaszem Terlikowskim

Prowadzi: dr Dariusz Karłowicz 13/04, godz.18.30, Biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego, sala 316, III piętro, ul. Dobra 56/66

Sylwetki dyskutantów

Prof. Rémi Brague - należy do najbardziej znanych w świecie współczesnych francuskich filozofów. Związany z dwoma znakomitymi uniwersytetami: Sorboną i Uniwersytecie Ludwiga Maximiliana w Monachium. Brague zajmuje się historią filozofii, w tym w szczególności filozofią średniowiecza i religii. Jest znakomitym znawcą filozofii chrześcijańskiej, a także judaizmu oraz filozofii arabskiej i orientalnej. We wrześniu 2012 roku został ogłoszony laureatem Nagrody Ratzingera. W 2011 roku ukazała się nakładem Teologii Politycznej jego książka „Europa, droga rzymska”.

ks. Prof. Franciszek Longchamps de Berier - ksiądz katolicki, profesor nauk prawnych, kierownik Katedry Prawa Rzymskiego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego, wykłada na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, członek Zespołu ekspertów ds. bioetycznych Konferencji Episkopatu Polski, członek Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej oraz Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk.

dr Tomasz Terlikowski - dziennikarz, filozof, publicysta, tłumacz, pisarz i działacz katolicki, redaktor naczelny Telewizji Republika. Autor kilkunastu książek.

O książce Prawo Boga:

Książka stanowi rodzaj syntezy prezentującej genezę i ewolucje związków Boga z prawem począwszy od starożytnej Grecji poprzez Stary Testament, by wreszcie pokazać rozwój doktryny w trzech najważniejszych monoteistycznych systemach religijnych: chrześcijaństwie, judaizmie i islamie. Lecz książka jest także ważnym głosem w debacie o współczesności. Autor na nowo odczytuje fundamentalne teksty filozofii i myśli religijnej wskazując szczególnie na te elementy, które powinny pobudzić do refleksji człowieka w XXI wieku. Nasz Bóg – twierdzi Remi Brague – nie jest już głównym ustawodawcą (legislatorem), a nasze prawo zostało całkowicie wyzute ze świętości, lub choćby z odniesień zahaczających o elementy transcendentne. Zagubienie współczesnego człowieka może brać się z faktu, że żyjemy w świecie, w którym jedynym suwerenem stał się niedoskonały ze swej natury człowiek. Wykładowca Sorbony stawia pytanie o to, w jaki sposób prawo pozbawione świętości może nadawać sens życiu ludzkiemu.

dr hab. Arkady Rzegocki

Dojrzała praca wybitnego francuskiego filozofa religii i arabisty zabiera czytelnika w interesującą wyprawę przez trzy tysiąclecia tropem idei prawa boskiego.

*ks. prof. Franciszek Longchamps de Bérier

Remi Brague opisuje w swojej książce przemiany rozumienia idei boskiego prawa. Jego analiza obejmuje historię judaizmu, chrześcijaństwa oraz islamu na przestrzeni trzech tysiącleci. Książka daje pogłębione spojrzenie na tę kwestię dzięki wszechstronnemu wykształceniu autora, filozofa religii oraz arabisty, którego zainteresowania naukowe od wielu lat obejmują m. in. dorobek średniowiecznych filozofów żydowskich oraz świata islamu, których znajomość w Polsce jest często jedynie pobieżna.

Autor o książce:

Jako nić przewodnią książki wybrałem ‘prawo boskie’, jest bowiem dla mnie istotne, że pojęcie to, czy też sformułowanie, można było odnaleźć zarówno w świecie żydowskim, chrześcijańskim, jak i muzułmańskim; tym światom musiałem zadawać pytania, by zrozumieć istotę zasadniczych wyborów, których przyszło im kolejno dokonywać. Prawo boskie okazuje się bowiem pojęciem pozwalającym odkryć, co judaizm, islam i chrześcijaństwo myślą i wiedzą o samych sobie.

Chrześcijaństwo wywarło silny wpływ na politykę, w tym znaczeniu, że stworzyło oryginalny rodzaj więzów społecznych – Kościół. Po raz pierwszy były to więzy czysto religijne, bez żadnych powiązań o charakterze narodowym. Społeczeństwo najczęściej bazuje na więziach naturalnych, takich jak pokrewieństwo, zajmowanie tego samego terytorium, poddanie temu samemu panu. Pojawiła się pewna wspólnota, w której reguła jednocząca nie należała do sfery polityki. Przynależność do wspólnoty opierano na przestrzeganiu prawa już w judaizmie. Wraz z nadejściem chrześcijaństwa wspólnota była natomiast budowana na wierze.

(fragment książki)

Patroni medialni: Telewizja Republika, wPolityce.pl, Tygodnik wSieci, Rebelya.pl, eKAI.pl, Blogpress.pl