„Kto Ty Jesteś” - oto mądre piosenki o nowoczesnym patriotyzmie! Posłuchajcie ich z całą rodziną

Budzi się we mnie zazdrość, kiedy słucham płyty „Kto ty jesteś” wydanej przez lubelską Fundację Niepodległości. Zazdroszczę dzieciakom, bo kiedy ja byłem mały, takich rzeczy się nie wydawało. Były piosenki Natalii Kukulskiej (ale to raczej dla dziewczyn) i był Pan Kleks (który momentami bardziej straszył niż bawił), ale o niczym o zabarwieniu patriotycznym nawet nie można było śnić. Ta płyta - zapamiętajmy jej tytuł - „Kto ty jesteś” to wspaniałe narzędzie, którym rodzice mogą dzieciakom zaszczepiać nowoczesny patriotyzm, a dzieci zachęcając dorosłych do wspólnego śpiewania mają kolejny pretekst, aby spędzać więcej czasu z rodzicami.

Uczciwie oceniając płytę „Kto ty jesteś” trzeba zaznaczyć, że nie ogranicza się ona tylko do treści patriotycznych. To także podróż do dzieciństwa, takiego z „moich czasów” (z gumą balonową Donald, Telerankiem itp.), choć bez tęsknoty za PRL-em, po prostu wspomnienie dobrych chwil. Niech każdy się zastanowi, czy nie miał choć raz marzenia powrotu do dzieciństwa? Kasia Klich śpiewa o tym w piosence „Tak bym chciała”.

Rodzice znów poczują smak oranżady w woreczku i lodów bambino, przypomną sobie składane w dzieciństwie obietnice, podsłuchają szeptanych nocą najbardziej skrytych marzeń i przemyśleń swoich dzieci. Najmłodsi odważnie powiedzą dlaczego nie chcą się uczyć o pomnikowych bohaterach a ciekawość jest nie do opanowania , zadadzą dorosłym kilka ważnych pytań. Będzie też lekcja historii i dawka kindersztuby. I zupełnie precedensowym wydarzeniem jest to, że na tej płycie oddaliśmy też głos Polsce, która mówi kim jest i kim chce być  w życiu naszych dzieci – momentami pewnie wbrew temu, co inni czasem próbują za nią powiedzieć

— mówi Barbara Konarska, pomysłodawczyni i producentka płyty.

Nie dajcie się jednak zwieść, ta płyta to nie tylko wspominki. Są też ważne pytania i dziecięce marzenia. Jak wiemy nikt tak, jak dziecko nie potrafi w prosty sposób formułować myśli. Prostota dziecięcej logiki bywa porażająca, szczególnie dla dorosłych.

No to przejdźmy do szczegółów. Poniżej piosenka śpiewana prze Ansambl Kto Ty jesteś - „Sobie Polska”. Tam są wyszeptane te dziecięce marzenia. Tu prośba do rodziców, posłuchajcie, a potem zastanówcie się, czy naprawdę uważnie słuchacie swoich dzieci.

Z opisaniem całej płyty mam pewien problem. Z jednej strony wiem, że prezentując tylko dwa utwory nie pokażę przekroju reprezentatywnego dla całości. Bo ta płyta jest bardzo różnorodna, przez co arcyciekawa. Ale przecież nie można przed premierą „spalić tematu”. Długo zresztą czekać nie trzeba, bo premiera „Kto ty jesteś” ma miejsce właśnie dzisiaj.

I sprawa chyba najważniejsza. „Kto ty jesteś” to wydawnictwo wyjątkowo mądre, to coś więcej niż tylko piosenki. To pomysł na to, jak w rodzinnym gronie rozmawiać o sprawach najważniejszych. Nie tylko, wbrew temu co napisałem na początku o patriotyzmie. Także o wychowaniu, kulturze, uczciwości, tolerancji i byciu fair wobec koleżanek i kolegów. I o barierach, które choć są, wcale nie muszą dzielić. Dlatego w koncertach (pierwszy dziś w warszawskim klubie Hybrydy o godz. 17:00) będą brali udział także członkowie grupy Migamrap z Lublina. To jest coś szczególnego. Wyobrażaliście sobie, że głucha i niedosłysząca młodzież tworzy rap w języku migowym? Nie? To proszę bardzo, próbka ich możliwości poniżej.

Słucha się tego świetnie. Znów nie zawiodły dziewczyny znane już z „Panien wyklętych”: Marika, Ifi Ude, Lilu, Marcelina i Ania Brachaczek. Są też w tym składzie nowe głosy, np. Kasi Klich, Jacka Stefanika i Michała Konarskiego, aktora, który na potrzeby tego projektu został raperem.

No dobra, na koniec jeszcze coś zza kulis. Krótki film po nagraniu przez Marcelinę piosenki „Dziewczyńska rzecz”. Coś tam słychać, ale mam świadomość, że w ten sposób można sobie apetyt tylko zaostrzyć niż go zaspokoić.

Miałem szczęście słyszeć przed premierą kilku piosenek z płyty „Kto ty jesteś”. Na próbę puszczałem ich fragmenty wielu osobom, starszym i młodszym. Okazuje się, że z tą płytą jest jak z Kubusiem Puchatkiem. Każdy znajduje w niej dla siebie coś innego, ale podoba się wszystkim. Szczerze polecam!