Na Syberii odkryto zbroję z kości sprzed ponad 3500 lat

Na stanowisku w azjatyckiej części Rosji archeolodzy odkryli dobrze zachowane pozostałości zbroi sprzed ponad 3500 lat, wykonanej z kości – informuje serwis internetowy Siberian Times.

Odkrycia dokonano w Omsku, stolicy obwodu omskiego w południowo-zachodniej części Syberyjskiego Okęgu Federalnego w Rosji, na stanowisku położonym w miejscu planowanej budowy hotelu na terenie lokalnego sanatorium nad rzeką Irtysz.

Zbroja znajdowała się na głębokości 1,5 metra pod powierzchnią ziemi jako samodzielny artefakt, który nie był związany z żadnym pochówkiem lub zakopanym w ziemi zestawem przedmiotów.

Jak poinformował Borys Konikow, archeolog kierujący pracami wykopaliskowymi, na stanowiskach archeologicznych w okolicach Omska nigdy wcześniej nie odkryto zbroi bitewnej tego rodzaju z czasów epoki brązu.

Według ekspertów, znalezisko pochodzi z okresu 1900-1500 r. p.n.e., a jego wiek zostanie później dokładnie określony po przeprowadzeniu odpowiednich badań.

Wcześniejsze znaleziska na stanowiskach z epoki brązu w rejonie Omska pochodzą z kręgu kultury krotowskiej, rozwijającej się w okresie XX-XII w. p.n.e., ale kościana zbroja posiada cechy wskazujące na związki z kulturą samuską, rozwijającą się w rejonie gór Ałtaj, w odległości ok. 1000 kilometrów na południowy wschód od Omska.

Zbroja mogła trafić w okolice dzisiejszego Omska jako podarunek, w drodze wymiany handlowej lub jako łup wojenny.

Jak poinformował Jerzy Gierasimow z Instytutu Archeologii i Etnografii w Omsku, zbroja osłaniająca górną część ciała wojownika była wykonana z kości nieustalonego jeszcze gatunku zwierzęcia, prawdopodobnie naszytych na podkład ze skóry lub tkaniny.

Podłużne proste kości przycięte do odpowiedniej długości i ściśle przylegające do siebie w układzie pionowym tworzyły prostokątne płyty zbroi, która mogła – zdaniem naukowców – skutecznie ochraniać przed kamiennymi i kościanymi grotami strzał, a także przed ciosami noży, włóczni i siekier z brązu.

Na obu końcach każdej kości w zbroi wywiercono otwory, które umożliwiały przeciągnięcie linki lub rzemienia i mocne dociśnięcie kości do siebie i do podłoża.

W odkrytej zbroi zarówno podłoże płyt, jak i rzemienie mocujące kości uległy całkowitemu rozpadowi, więc znalezisko zostało wydobyte ze stanowiska wraz z bryłą otaczającej je ziemi i dopiero w warunkach laboratoryjnych rozpoczęto rozdzielanie poszczególnych kości i ich konserwację.

Naukowcy z Instytutu Archeologii i Etnografii w Omsku zapowiedzieli, że po zakończeniu konserwacji znaleziska i jego pełnej dokumentacji podejmą próbę zbudowania repliki odkrytej zbroi.

MG/PAP