Postać Łucji Pevensie, najmłodszej z 4 rodzeństwa bohaterów Opowieści z Narnii, miała być wzorowana na prawdziwej osobie. W XV-wiecznej Italii żyła błogosławiona Łucja z miejscowości Narni.
Nazwa zaczarowanej krainy, wymyślonej przez C.S. Lewisa, pochodzi od nazwy miejscowości we włoskim regionie Umbria. W tej właśnie miejscowości przyszła na świat bł. Łucja.
Dorastała w atmosferze otwartości na wiarę i religię, a w wieku 12 lat postanowiła oddać się Panu Bogu na wyłączność i złożyła - za zgodą rodziców - śluby czystości. Jednak po śmierci ojca wuj i dalsza rodzina postanowili wydać ją za mąż za hrabiego Pietro di Alessio
—pisze Wojciech Teister na stronie gosc.pl
Małżeństwo trwało 3 lata i nie zostało skonsumowane. Łucja mogła odejść od męża i wstąpić do Zakonu Dominikańskiego. Błogosławiona wkrótce otrzymała stygmaty, które z czasem stały się dla niej problemem. Nie wszyscy wierzyli w ich prawdziwość, przez co spotkały szykany ze strony innych zakonnic.
Jej ciało po śmierci nie poddało się procesowi rozkładu.
Zastanawiają widoczne podobieństwo postaci bł. Łucji z Narni z Łucją Pevensie. Obie przeżywają wizje, obu nikt nie chce uwierzyć, pozostają jednak wierne temu w co wierzą i otrzymują za to nagrodę.
Pierwsza zostaje błogosławioną Kościoła, a druga trafia z Aslanem do Prawdziwej Narnii - miejsca, które w powieści C. S. Lewisa jest alegorią nieba
— pisze Wojciech Teister.
Łucja Pevensie jest bohaterką trylogii C.S. Lewisa, na którą składają się ksiażki: „Lew, czarownica i stara szafa”, „Książe Kaspian” i „Podróż Wędrowca do Świtu”.
gosc.pl/tk
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/kultura/205640-lucja-z-opowiesci-z-narnii-istniala-naprawde
