Górnicy z kopalni w Wieliczce przeszli w Wielki Piątek Podziemną Drogą Krzyżową. "To dla wielickiej załogi ważny wielkopostny zwyczaj"

Tradycyjnie w Wielki Piątek z samego rana górnicy wieliccy modlili się pod ziemią podczas nabożeństwa Drogi Krzyżowej w Kopalni Soli w Wieliczce. Podziemna Droga Krzyżowa znajduje się ok. 100 m pod ziemią i jest częścią kopalnianego szlaku pielgrzymkowego „Szczęść Boże”.

W nabożeństwie uczestniczyli górnicy i władze kopalni, nie było - tak jak podczas pasterki - turystów i mieszkańców Wieliczki, ponieważ podziemna Droga Krzyżowa jest wydarzeniem wewnętrznym.

Wspólna wędrówka i towarzyszące jej refleksje to dla wielickiej załogi ważny wielkopostny zwyczaj

— zaznaczyła rzeczniczka kopalni Agnieszka Wolańska.

Droga Krzyżowa przeszła przez pochylnię Erazma Barącza do kaplicy św. Kingi. Poprowadził ją proboszcz parafii św. Klemensa w Wieliczce ks. Wojciech Olszowski. Po zakończeniu nabożeństwa jego uczestnicy obejrzeli w kaplicy św. Kingi widowisko muzyczne „Droga Krzyżowa – muzyczne obrazy i impresje” w wykonaniu zespołu De Profundis. Misterium łączy poezję ks. Jana Twardowskiego z autorską muzyką Marka Stryszowskiego.

Szczególne znaczenie Podziemnej Drogi Krzyżowej

Według górników Podziemna Droga Krzyżowa ma dla nich szczególne, symboliczne znaczenie. 14 stacji Męki Pańskiej umieszczono na ociosach (ścianach) pochylni Erazma Barącza - chodnika prowadzącego do podziemnej kaplicy św. Kingi. Stacje wyrzeźbione zostały w drewnie lipowym przez trzech wielickich rzeźbiarzy: Piotra Starowicza, Pawła Janowskiego i Jacka Talapkę. W każdą ze stacji wmontowany został kamień przywieziony z Ziemi Świętej.

Jedyna w Europie podziemna Droga Krzyżowa powstała w 2010 r., w 5. rocznicę śmierci Jana Pawła II. W 2010 roku „Golgotę Wielickich Górników” otworzył ówczesny metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz. Przypomina o tym tablica pamiątkowa wykuta na ociosie tuż przy wejściu na podziemną Drogę Krzyżową.

Stacje Męki Pańskiej stały się elementem uruchomionego w kopalni pierwszego podziemnego szlaku pielgrzymkowego „Szczęść Boże” prezentującego ważny dla górników wielickich religijny aspekt ich pracy.

Górnicy swoją pracę zaczynali od modlitwy

Górnicy wieliccy z powodu trudnej i niebezpiecznej pracy w podziemiach byli bardzo pobożni, a swoją codzienną pracę zaczynali od modlitwy. Co najmniej od XV wieku budowali pod ziemią kaplice i miejsca kultu. Zarejestrowano ich łącznie ok. 40, do dnia dzisiejszego zachowało się 26.

Wielicka kopalnia razem z kopalnią soli w Bochni, warzelniami i składami soli tworzyła powstałe pod koniec XIII wieku przedsiębiorstwo królewskie Żupy Krakowskie. Przedsiębiorstwo działało przez blisko 500 lat, aż do pierwszego rozbioru Polski w 1772 r. Żupa krakowska była największym w dawnej Rzeczypospolitej zakładem przemysłowym i jednym z największych w Europie.

W 1978 r. kopalnia została wpisana na I Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO. W 2013 r. na listę UNESCO została także wpisana kopalnia soli w Bochni razem z Zamkiem Żupnym w Wieliczce. W ten sposób na liście jako „Królewskie Kopalnie Soli w Wieliczce i Bochni” znalazły się wszystkie trzy obiekty związane z historycznym wydobyciem soli w Małopolsce.

Zorganizowany ruch turystyczny w wielickiej kopalni odbywa się od końca XVIII w. W zeszłym roku kopalnię odwiedziło ponad 1,7 mln osób.

nt/PAP